1- واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی
2- واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی
3- واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (3482 مشاهده)
هدف: چاقی و اضافهوزن بهعنوان عامل اثرگذار مهمی در حرکات افراد در دنیای مدرن تبدیل شده است. لذا پژوهش حاضر با هدف تأثیر اضافهوزن بر عوامل کینماتیکی راهرفتن در کودکان انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر از نوع علی مقایسهای بوده که از تعداد ۹۰ نفر از دانشآموزان داوطلب هفت مدرسهٔ منتخب شهر مشهد، تعداد ۲۰ دانشآموز پسر هفت تا نهسالهٔ واجد شرایط انتخاب شدند و به دو گروه عادی و دارای اضافهوزن تقسیم گردیدند. از دستگاه آنالیز حرکت برای اندازهگیری متغیرهای کینماتیکی راهرفتن از قبیل سرعت گام، طول گام، عرض گام، مدت زمان مرحله ایستایش، مدت زمان مرحله نوسان و حمایت دوگانه استفاده شد. از آزمون t برای تحلیل دادهها و از نرمافزار SPSS برای تحلیل آماری استفاده شد و سطح معناداری ۰٫۰۵در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج، تفاوت معناداری در سرعت گام، طول گام و عرض گام بین کودکان با و بدون اضافهوزن را نشان نداد، اما تفاوت معناداری در مدت زمان مرحلهٔ نوسان (۰٫۰۰۴=p)، ایستایش (۰٫۰۰۳=p) و حمایت دوگانه (۰٫۰۳۶=p) بین کودکان با و بدون اضافهوزن وجود داشت.
نتیجهگیری: به نظر میرسد ارزیابیهای اولیهٔ مهارتهای پایه کودکان دارای اضافهوزن بتواند یافتههای مناسبی را برای تعیین استراتژیهای بعدی در زمینهٔ کنترل و تعیین اثرات نامناسب اضافهوزن بر الگوهای حرکتی ایجاد نماید.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی