جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akbari M, Minonezhad H, Rajabi R, Yazdanbakhsh K. Comparing the Effects of a Ten-week Combined Muscle Stabilization Training and Central Neurofeedback Stabilization on Pain in Patients with Non-Specific Chronic Lower Back Pain. MEJDS 2020; 10 :52-52
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1279-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1279-fa.html
اکبری مصطفی، مینونژاد هومن، رجبی رضا، یزدانبخش کامران. مقایسهٔ اثربخشی ده هفته تمرینات ترکیبی ثبات عضلات مرکزی و نوروفیدبک با ثبات مرکزی بر درد مبتلایان به کمردرد مزمن غیراختصاصی. مجله مطالعات ناتوانی. 1399; 10 () :52-52
مصطفی اکبری1 
، هومن مینونژاد*2 ، رضا رجبی2 ، کامران یزدانبخش3
، هومن مینونژاد*2 ، رضا رجبی2 ، کامران یزدانبخش3
1- دانشگاه تهران، پردیس البرز
2- دانشگاه تهران
3- دانشگاه رازی
2- دانشگاه تهران
3- دانشگاه رازی
چکیده: (2297 مشاهده)
زمینه و هدف: کمردرد به‌عنوان یکی از پیامدهای مشکلات عمدهٔ سلامتی و اجتماعی و اقتصادی و یکی از ضایعات عضلانی-اسکلتی شایع در جوامع است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر، مقایسهٔ اثربخشی ده هفته تمرینات ترکیبی ثبات عضلات مرکزی و نوروفیدبک با ثبات مرکزی بر درد مبتلایان به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر تمامی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بودند. از بین جامعهٔ آماری، تعداد ۶۰ نفر به‌صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. به گروه آزمایش یک پروتکل ترکیبی تمرینات ثبات‌دهندهٔ عضلات مرکزی و نوروفیدبک و به گروه آزمایش دو پروتکل تمرینات ثبات‌دهندهٔ عضلات مرکزی و به گروه آزمایش سه تمرینات نوروفیدبک، تمرین داده شد. گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. برای مقایسهٔ دو‌به‌دو گروه‌ها در سطح معناداری ۰٫۰۵=α از آزمون یومن‌ویتنی و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین تأثیر نوروفیدبک و تمرین کوراستبیلیتی بر درد تفاوت معناداری وجود دارد و تمرینات کوراستبیلتی دارای تأثیر بیشتری بر کاهش درد است (۰٫۰۰۱>p). همچنین بین تأثیر تمرینات نوروفیدبک و ترکیبی تفاوت معناداری دیده می‌شود و تمرینات ترکیبی تأثیر بیشتری بر کاهش درد دارد (۰٫۰۰۱>p)؛ اما بین تأثیر تمرینات کوراستبیلیتی و ترکیبی بر میزان درد تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: از یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که تمرینات ثبات عضلانی و نوروفیدبک و تمرینات ترکیبی در کاهش درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن تأثیر داشته است.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر تمامی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بودند. از بین جامعهٔ آماری، تعداد ۶۰ نفر به‌صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. به گروه آزمایش یک پروتکل ترکیبی تمرینات ثبات‌دهندهٔ عضلات مرکزی و نوروفیدبک و به گروه آزمایش دو پروتکل تمرینات ثبات‌دهندهٔ عضلات مرکزی و به گروه آزمایش سه تمرینات نوروفیدبک، تمرین داده شد. گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. برای مقایسهٔ دو‌به‌دو گروه‌ها در سطح معناداری ۰٫۰۵=α از آزمون یومن‌ویتنی و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین تأثیر نوروفیدبک و تمرین کوراستبیلیتی بر درد تفاوت معناداری وجود دارد و تمرینات کوراستبیلتی دارای تأثیر بیشتری بر کاهش درد است (۰٫۰۰۱>p). همچنین بین تأثیر تمرینات نوروفیدبک و ترکیبی تفاوت معناداری دیده می‌شود و تمرینات ترکیبی تأثیر بیشتری بر کاهش درد دارد (۰٫۰۰۱>p)؛ اما بین تأثیر تمرینات کوراستبیلیتی و ترکیبی بر میزان درد تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: از یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد که تمرینات ثبات عضلانی و نوروفیدبک و تمرینات ترکیبی در کاهش درد بیماران مبتلا به کمردرد مزمن تأثیر داشته است.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
