1- مربی /دانشگاه آزاد
2- دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
3- دانشگاه امام حسین
چکیده: (756 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از موضوعات مهم در عملکرد حرکتی کودکان مبتلا به سندروم داون، رشد مهارتهای حرکتی ظریف و درشت در سالهای اولیه زندگی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه روانی/ حرکتی خانواده محور و ارزیابی اثربخشی آن در تقویت عضلانی و رشد مهارت های حرکتی کودکان پیش دبستانی با سندرم داون انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی واز نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش راکودکان پیش دبستانی مبتلا به سندرم داون شهر تهران درسال 1392 تشکیل می دادند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 30 نفر انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. از طریق مقیاس اندازه گیری عملکرد حرکتی ( راسل وهمکاران، 1998) قبل و بعد از ارائه آموزش به بررسی مهارتهای حرکتی پرداخته و با استفاده از مدل آماری تحلیل کواریانس ، به آزمون سؤالات پژوهش پرداخته شد.
یافته ها: نشان داد که برنامه روانی/ حرکتی خانواده محور بر تقویت عضلانی و رشد مهارتهای حرکتی در پنج مهارت خوابیدن، خزیدن، نشستن، ایستادن و راه رفتن مؤثر بوده است.
نتیجه گیری: برنامه روانی/ حرکتی خانواده محور در تقویت عضلانی و رشد مهارتهای حرکتی کودکان پیش دبستانی با سندرم داون موثر است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی دریافت: 1397/10/26 | پذیرش: 1398/10/10