مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرینات یوگا بر کارکردهای اجرایی بیماران اسکیزوفرنی بود.
روش بررسی: این تحقیق از نوع نیمه تجربی می باشد. شرکت کنندگان 24 بیمار زن اسکیزوفرنی شهر اصفهان بودند که به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (076/6±07/42) و کنترل (874/6±46) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 20 هفته تمرینات یوگا را انجام دادند. از نرم افزار ویسکانسین و پرسشنامه علایم مثبت و منفی جهت سنجش کارکردهای اجرایی و علائم مثبت و منفی استفاده شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون من ویتنی تحلیل شدند.
یافته ها: در بررسی اثر درون گروهی، اثر متقابل گروه و زمان در هر چهار متغیر در جاماندگی (047/0 =p) پاسخ های درست (010/0 =p)، نادرست (009/0 =p)، و مدت زمان رسیدن به الگو (010/0 =p) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون و پیش آزمون و پیگیری معنادار مشاهده شد. در بررسی اثر درون گروهی آزمون من ویتنی برای متغیر تعداد طبقات، تفاوت معناداری بین میانگین گروه تجربی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون (007/0P=) و پیش آزمون و پیگیری (080/0P=)  در مقایسه با گروه کنترل بدست آمد و در متغیر تعداد کوشش،  تفاوت معناداری بین مراحل پیش آزمون و پس آزمون (001/0P=) و پیش آزمون و پیگیری (006/0P=) و پس آزمون و پیگیری (050/0P=) بدست آمد.
نتیجه گیری: این احتمال وجود دارد که تمرینات یوگا با تاثیر بر ویژگی­های ساختاری و عملکردی مغز توانسته باشد، توانایی های شناختی را بهبود بخشد.
 

واژه‌های کلیدی: اسکیزوفرنی، کارکردهای اجرایی، یوگا.

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---