مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: دیابت نوع دو یک معضل مهم برای سلامت است که باعث اثرات گسترده‌ای بر عملکردهای فردی و اجتماعی افراد می‌شود. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان ذهن آگاهی بر دشواری در تنظیم هیجان و همجوشی شناختی بیماران دیابتی نوع دو انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون دوگروهی بود. جامعه‌ی آماری کلیه بیماران زن و مرد مبتلابه دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به مرکز دیابت شهر کرج در 3 ماه اول سال 1397 بودند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها، نمونه‌ای شامل 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس دشواری در تنظیم هیجانی گراتز و رومر (2004) و مقیاس همجوشی شناختی گیلاندرز و همکاران (2010) بودند. افراد در گروه آزمایش در 8 جلسه ذهن آگاهی تحت درمان قرار گرفتند و گروه گواه هیچ درمانی را دریافت ننمود. جهت تحلیل داده، از روش‌های آمار توصیفی مانند محاسبه میانگین، انحراف معیار و نیز از شاخص‌های آمار استنباطی آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه در تنظیم هیجان و همجوشی شناختی تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج نشان می‌دهد درمان ذهن آگاهی می تواند به‌عنوان یک مداخله مؤثر در بیماران دیابتی نوع دو تلقی گردد.

واژه‌های کلیدی: ذهن آگاهی، دشواری در تنظیم هیجان، همجوشی شناختی، دیابتی نوع دو

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---