مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: خوردن و تمام عوامل وابسته به آن از جمله عوامل مورد توجه در تأمین سلامت جسمی و روانی فرد می باشد، باید گفت که یکی از اساسی ترین راه های پیشگیری از بیماری های مزمن، تعادل در رژیم غذایی است. پژوهش حاضر به منظوربررسی نقش تعدیل کننده دوسوگرایی هیجانی در رابطه بین ناگویی خلقی و رفتار خوردن آشفته انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعه همبستگی بود؛ جامعه آماری پژوهش تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شیراز در نیم سال دوم تحصیلی 97-1396 بودند. نمونه پژوهش حاضر 90 نفر  ازدانشجویان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از مقیاس ناگویی خلقی تورنتو، پرسشنامه دوسوگرایی هیجانی و پرسشنامه نگرش خوردن استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون چندمتغیره گام به گام با استفاده از نرم افزار spss23 در سطح معناداری 05/0 صورت گرفت.
یافته ها: یافته های حاصل از برازش مدل رگرسیون نشان داد که متغیر ناگویی خلقی پیش بینی کننده رفتار خوردن آشفته می باشد (β = 0/463, p < 0/001). بعلاوه با تعدیل اثر دوسوگرایی هیجانی مقدار براورد ضریب مذکور به β = 0/359(p < 0/001) تغییر یافت. افزایش 06/0 ( p = 0/006) در مقدار ضریب تعیین حاکی از تأثیر معنی دار متغیر دوسوگرایی هیجانی در بررسی ارتباط بین ناگویی خلقی و رفتار خوردن آشفته بود.
نتیجه گیری: از نتایج این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که رابطه بین ناگویی خلقی و رفتار خوردن آشفته تحت تاثیر نقش تعدیل کننده دوسوگرایی هیجانی قرار دارد.
 

واژه‌های کلیدی: ناگویی خلقی، دوسوگرایی هیجانی، رفتار خوردن آشفته

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---