چکیده

زمینه و هدف: پرخاشگـری، رفتار فیزیکــی کاملا آشکــاری است و هدف آن صدمه­زدن به شخــص یا سیستم می­باشد که باعث اجتناب دیگران یا مقابلـه­به­مثل آنان می­شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر کاهش خشونت دانش آموزان پرخاشگر در مدارس پسرانه دوره متوسطه دوم شهر ایرانشهر بود.
روش بررسی: روش تحقیق حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پرخاشگر داری پرونده به علت پرخاشگری در مراکز مشاوره در مدارس پسرانه دوره متوسطه دوم شهر ایرانشهر در سال تحصیلی 1397-1396 به تعداد 136 نفر بوده است و 40 نفر که دارای بیشترین سطح پرخاشگری (براساس نمرات پرسشنامه باس و پری) بودند به عنوان نمونه انتخاب شد و بصورت تصادفی در دو گروه 20 نفری (20 نفر گروه گواه، 20 نفر گروه آزمایش) جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 4هفته، 2 روز در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه در جلسه های معنویت درمانی شرکت کردند و گروه کنترل هیچ نوع مشاوره یا درمانی در این مدت نداشت بعد از پایان دوره درمانی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و خشونت استراس و کوماگی (1983) بود. برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) استفاده شده است.
یافته­ها: یافته های پژوهش نشان داد معنویت درمانی گروهی بر کاهش خشونت دانش آموزان پرخاشگر تاثیر معنی داری داشت(05/0p<)
نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش و اثربخشی معنویت درمانی گروهی بر کاهش پرخاشگری نوجوانان پرخاشگر استفاده از این روش درمانی به متخصصین در این زمینه توصیهی میشود.
 
 
 

واژه‌های کلیدی: کلید واژگان: معنویت درمانی، خشونت، پرخاشگر، دانش آموز

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---