جلد 14 - شماره سال ۱۴۰۳                   ‫جلد (14): 82 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amirian M E, Mehdinezhad V, Shirazi M. The Effectiveness of Group Spiritual Therapy in Reducing the Violence of Aggressive Students in Secondary Boys' Schools. MEJDS 2024; 14 :82-82
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1552-fa.html
امیریان محمدالیاس، مهدی ن‍ژاد ولی، شیرازی محمود. اثربخشی معنویت‌درمانی گروهی بر کاهش خشونت دانش‌آموزان پرخاشگر در مدارس پسرانهٔ دورهٔ متوسطه. مجله مطالعات ناتوانی. 1403; 14 () :82-82

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1552-fa.html

اثربخشی معنویت‌درمانی گروهی بر کاهش خشونت دانش‌آموزان پرخاشگر در مدارس پسرانهٔ دورهٔ متوسطه
محمدالیاس امیریان1 ، ولی مهدی ن‍ژاد*2 ، محمود شیرازی3
1- گروه روان‌شناسی‌، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی‌، زاهدان، ایران
2- گروه علوم تربیتی‌، دانشکده علوم تربیتی‌ و روان‌شناسی‌، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- گروه روان‌شناسی‌، دانشکدهٔ علوم تربیتی‌ و روان‌شناسی‌، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده:   (3714 مشاهده)

چکیده
زمینه و هدف: پرخاشگـری، رفتار فیزیکــی کاملاً آشکــاری بوده و هدف آن صدمه‌زدن به شخــص یا سیستم است که باعث اجتناب دیگران یا مقابلـه به مثل آنان می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنویت‌درمانی گروهی بر کاهش خشونت دانش‌آموزان پرخاشگر در مدارس پسرانهٔ دورهٔ متوسطهٔ دوم در شهر ایرانشهر بود.
روش‌بررسی: روش تحقیق حاضر نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ پژوهش را تمامی دانش‌آموزان پرخاشگر مدارس پسرانهٔ دورهٔ متوسطهٔ دوم در شهر ایرانشهر تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ مشغول به تحصیل بودند. نمونه‌ها شامل ۴۰ نفر از این دانش‌آموزان بود که دارای سطح بیشتر پرخاشگری، براساس نمرات پرسشنامهٔ پرخاشگری بودند. سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه ۲۰نفری (۲۰ نفر گروه گواه، ۲۰ نفر گروه آزمایش) جایگزین شدند. گروه آزمایش به‌مدت چهار هفته، دو روز در هفته و هر جلسه به‌مدت ۶۰ دقیقه در جلسه‌های معنویت‌درمانی شرکت کرد؛ اما گروه گواه هیچ نوع درمانی را دریافت نکرد. بعد از پایان دورهٔ درمانی از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. ابزارهای استفاده‌شده در این پژوهش شامل پرسشنامهٔ پرخاشگری (باس و پری، ۱۹۹۲) و تاکتیک‌های حل تعارض (استراوس و همکاران، ۱۹۹۶) بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکوا) در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، معنویت‌درمانی گروهی بر کاهش خشونت (۰٫۰۲۱=p) و انواع خشونت لفظی (۰٫۰۱۴=p) و خشونت فیزیکی ملایم (۰٫۰۳۱=p) و خشونت فیزیکی شدید (۰٫۰۳۹=p) در دانش‌آموزان پرخاشگر گروه آزمایش تأثیر معناداری داشت ۰٫۰۲۱=p).
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های این پژوهش مبنی‌بر اثربخشی معنویت‌درمانی گروهی بر کاهش خشونت نوجوانان پرخاشگر، استفاده از این روش درمانی به متخصصان در این زمینه توصیه می‌شود.

واژه‌های کلیدی: معنویت‌درمانی، خشونت، پرخاشگر، دانش‌آموز
متن کامل [PDF 207 kb]   (237 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی
فهرست منابع
1. Hershcovis MS, Turner N, Barling J, Arnold KA, Dupré KE, Inness M, et al. Predicting workplace aggression: a meta-analysis. J Appl Psychol. 2007;92(1):228–38. [DOI]
2. Hedayati M. Philosophy for Children and Aggression Control. Thinking and Children. 2012;2(3):109–34. [Persian] [Article]
3. Sherry JL. The effects of violent video games on aggression: A meta-analysis. Human Communication Research. 2001;27(3):409–31. [DOI]
4. Slaby RG, Guerra NG. Cognitive mediators of aggression in adolescent offenders: I. Assessment. Developmental Psychology. 1988;24(4):580–8. [DOI]
5. Raine A, Dodge K, Loeber R, Gatzke-Kopp L, Lynam D, Reynolds C, et al. The reactive-proactive aggression questionnaire: differential correlates of reactive and proactive aggression in adolescent boys. Aggress Behav. 2006;32(2):159–71. [DOI]
6. Koenig HG, Shelp F, Goli V, Cohen HJ, Blazer DG. Survival and health care utilization in elderly medical inpatients with major depression. J Am Geriatr Soc. 1989;37(7):599–606. [DOI]
7. Lo C, Zimmermann C, Gagliese L, Li M, Rodin G. Sources of spiritual well-being in advanced cancer. BMJ Support Palliat Care. 2011;1(2):149–53. [DOI]
8. Pargament Ki. Spiritually Integrated Pschotherapy: Understanding and addressign the sacred. New york: Guilford; 2011.
9. Yang K-P, Mao X-Y. A study of nurses' spiritual intelligence: a cross-sectional questionnaire survey. Int J Nurs Stud. 2007;44(6):999–1010. [DOI]
10. Mueller PS, Plevak DJ, Rummans TA. Religious involvement, spirituality, and medicine: implications for clinical practice. Mayo Clin Proc. 2001;76(12):1225–35. [DOI]
11. Buss AH, Perry M. The Aggression Questionnaire. J Pers Soc Psychol. 1992;63(3):452-9. [DOI]
12. Mohammadi N. A preliminary study of the psychometric properties of buss and perry's aggression questionnaire. Journal of Social Sciences and Humanities of Shiraz University. 2007;25(4):135–51. [Persian]
13. Straus MA, Hamby SL, Boney-McCoy S, Sugarman DB. The revised Conflict Tactics Scales (CTS2). Journal of Family Issues. 1996; 17(3):283–316. [DOI]
14. Panaghi L, Dehghani M, Abbasi M, Mohammadi S. Investigating reliability, validity and factor structure of the revised conflict tactics scale. Journal of Family Research. 2011;7(1):103–17. [Persian] [Article]
15. Drescher KD, Ramirez G, Leoni JJ, Romesser JM, Sornborger J, Foy DW. Spirituality and Trauma: Development of a Group Therapy Module. Group. 2004;28(4):71–87.
16. Letiecq BL. African American fathering in violent neighborhoods: What role does spirituality play? Fathering: A Journal of Theory, Research, and Practice about Men as Fathers. 2007;5(2):111–28. [DOI]
17. Taghizade ME, Esmaili A, Aliakbari Dehkordi M. on the effect of group spiritual therapy on improving social adjustment and social acceptance. Rooyesh-e- Ravanshenasi Journal. 2018;7(8):203–14. [Persian] [Article]
18. Freeman DR. Spirituality in violent and sub stance-abusing african american men: an untapped resource for healing. Journal of Religion & Spirituality in Social Work: Social Thought. 2006;25(1):3–22.
19. Salas-Wrigh CP, Olate R, Vaughn MG, Tran TV. Direct and mediated associations between religious coping, spirituality, and youth violence in El Salvador. Rev Panam Salud Publica. 2013;34(3):183–9.
20. Lotfikashani F, Mofid B, Sarafrazmehr S. Effectiveness of spirituality therapy in decreasing anxiety, depression and distress of women suffering from breast cancer. Thought and Behavior in Clinical Psychology. 2013;7(27):27–36. [Persian] [Article]
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb