چکیده: (2278 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: این تحقیق بهمنظور تعیین میزان اثربخشی درمان کوتاهمدت راهحل محور بر کیفیت زندگی و عزتنفس زنان مطلقه شهرستان بابل صورت گرفت.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیشآزمون- پسآزمون و گروه گواه است. جامعهی آماری پژوهش را تمامی زنان مطلقه مراجعهکننده به مرکز بهزیستی در شهرستان بابل در سال 1395 که 102 نفر بودند، تشکیل داد. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده 34 نفر انتخاب شد و به صورت تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و عزتنفس کوپر اسمیت به عنوان پیشآزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. درمان کوتاهمدت راهحل محور روی گروه آزمایش در 7 جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پسآزمون تکمیل کردند. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگینهای پسآزمون در گروه آزمایشی و کنترل ازلحاظ کیفیت زندگی و عزتنفس تفاوت آماری معنیداری وجود دارد. و درمان کوتاهمدت راهحل محور بر دو مؤلفه سلامت جسمی و روابط اجتماعی بیشتر از متغیرهای دیگر بوده است(001/≥p).
نتیجه گیری: باتوجه به اثربخشی این روش درمانی پیشنهاد می شود در جهت بهبود کیفیت زندگی و عزتنفس در زنان مطلقه استفاده گردد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی