مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

چکیده
سابقه و هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی معنویت درمانی گروهی  بر تن انگاره و تسهیل فرایند رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس است.
روش کار: این پژوهش ازنوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون پس­آزمون و با گروه کنترل است. جامعه­ی آماری پژوهش را همه زنان مبتلا به بیماری ام اس شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند که از میان آنان با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس، 30  نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر)  و کنترل (15 نفر)  قرار گرفتند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، 12 جلسه (هرجلسه 90 دقیقه) معنویت­درمانی گروهی دریافت کردند. شرکت­کنندگان گروه گواه هیچ مداخله­ای دریافت نکردند. در این پژوهش از پرسشنامه تن­انگاره  و رشد پس از سانحه استفاده شد. داده­ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره در نرم­افزار  vol 20- SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته­ها:  یافته­ها نشان داد، معنویت درمانی به طور معناداری در رضایت از بدن و تسهیل فرایند رشد پس از سانحه­ی زنان مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس موثر بوده است (05/0 >P). به عبارتی دیگر، این مداخله توانست میزان رشد پس از سانحه و رضایت از تن را در گروه آزمایش ارتقا دهد.
نتیجه گیری:  نتایج این پژوهش حاکی از کارآمدی معنویت­درمانی گروهی بر رضایت از بدن و تسهیل فرایند رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به ام اس بود. بنابراین از معنویت درمانی می توان به عنوان یک روش برای رشد و بهبود بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس بهره برد.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: معنویت درمانی، تن انگاره، رشد پس از سانحه، مولتیپل اسکلروزیس

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---