1- گروه روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
چکیده: (2089 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از ناتوانیها و نابهنجاریهای زناشویی که موجبات مشکلات روانی، بیتفاوتی و طلاق زوجین میشود، تعارض زناشویی و عدم توانایی حل تعارضها است. هدف این پژوهش تعیین و مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و شناختی – سیستمی گاتمن بر تعادل عاطفه زوج های متعارض بود.
روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زوج های متعارض (سطوح 1 و2 و3) مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روانشناسی خصوصی منطقه 2و 5 شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند. از این جامعه، 60 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در سه گروه (20 نفری) آزمایشی 1 و 2 و گواه جایگزین شدند؛ برای هر سه گروه پیشآزمون پرسشنامه تعادل عاطفه واتسون (1985) اجرا شد، سپس طرح مداخله زوج درمانی هیجان مدار جانسون برای گروه آزمایش 1 و زوج درمانی سیستمی گاتمن برای گروه آزمایش 2 اجرا شد اما برای گروه گواه، هیچگونه مداخلهای اعمال نشد؛ نتایج با روش کواریانس در سطح 5 درصد تحلیل شد.
یافتهها: نتایج آنالیز کواریانس نشان داد که هر دو زوج درماتی هیجان مدار و سیستمی بر تعادل عاطفه (افزایش عاطفه مثبت و کاهش عاطفه منفی) زوجین متعارض تاثیر معنیداری دارند (001/0p<). نتایج آزمون تعقیبی نیز نشان داد که اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بیشتر از زوج درمانی سیستمی است.
نتیجهگیری: میتوان به منظور افزایش تعادل عاطفه از رویکردهای زوج درمانی هیجان مدار و سیستمی بهره جست.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
مشاوره