مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش شناختی رفتاری مثبت نگر بر علائم افسردگی و اضطراب افراد بزرگسال دچار نقص توجه /بیش فعالی می­باشد. روش این پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی با استفاده از طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان (دختر و پسر) دانشگاه دامغان می­باشند که در طرح پایش سلامت روانی دانشجویی شرکت کرده­اند ودارای محدوده سنی20 تا30 سال می­باشند. روش نمونه­گیری به صورت در دسترس می­باشد که پس از انتخاب افرادی که شرایط ورود به مطالعه داشتند، در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. پس‌ازآن هر دو گروه پرسشنامه­های افسردگی و اضطراب بک را تکمیل کردند و سپس گروه آزمایش تحت آموزش برنامه شناختی رفتاری مثبت نگر به‌صورت 12 جلسه 50 دقیقه­ای و هفته­ای یک‌بار قرار گرفتند. بعد از اتمام آموزش هر دو گروه مجدداً پرسشنامه­های فوق را تکمیل نمودند. داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد تأثیر متغیر مستقل (آموزش برنامه شناختی رفتاری مثبت نگر) بر متغیرهای وابسته پژوهش (علائم افسردگی و اضطراب) و زیرمقیاس­های آن‌ها معنادار است (05/0P<) درنتیجه می­توان گفت آموزش شناختی رفتاری مثبت نگر بر علائم افسردگی و اضطراب افراد بزرگسال دچار نقص توجه /بیش فعالی اثربخش است.

واژه‌های کلیدی: آموزش شناختی-رفتاری مثبت‌نگر، افسردگی، اضطراب، نقص‌توجه/بیش‌فعالی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---