مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: تولد کودک با نیازهای ویژه می‌تواند مشکلات روان‌شناختی را برای والدین در پی داشته باشد . این پژوهش با هدف طراحی و ارزیابی برنامه آموزش مثبت‌نگری مبتنی بر شفقت برای والدین دارای کودک خردسال با نشانگان داون و اثربخشی آن بر بهزیستی روان‌شناختی والدین انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل والدین کودکان با نشانگان داون کمتر از 2 سال در استان یزد در آبان 1397 بود و نمونه آماری شامل 14 زوج (پدر و مادر)، که به شیوه در دسترس، از شهرهای یزد، میبد و اردکان انتخاب، بر اساس سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی اجتماعی همتاسازی و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جای‌گماری شدند. ابزار پژوهش مقیاس بهزیستی روان‌شناختی ریف (2002) بود. پس از اجرای پیش‌آزمون گروه آزمایشی 14 جلسه آموزش مثبت‌نگری مبتنی بر شفقت را دریافت کرد؛ درحالی‌که گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. در پایان پس‌آزمون و با فاصله 3 ماه پیگیری بر روی دو گروه اجرا شد. نتایج به کمک نرم‌افزار SPSS20 با ستفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح برابر 05/0 موردبررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج پژوهش برنامه آموزش مثبت‌نگری مبتنی بر شفقت، بهزیستی روان‌شناختی والدین را به¬طور معناداری افزایش داد (001/0(P=. همچنین تأثیر برنامه در پیگیری پس از سه ماه باقی بود (001/0=P). 
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان از برنامه آموزش مثبت‌نگری برای والدین کودکان با نشانگان داون در جهت افزایش بهزیستی روان‌شناختی آنان بهره گرفت.

واژه‌های کلیدی: مثبت‌نگری، شفقت، نشانگان داون، بهزیستی روان‌شناختی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---