جلد 12 - شماره سال ۱۴۰۱                   ‫جلد (12): 247 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karami Nejad R, Afrooz G, Shokoohi Yekta M, Ghobari Bonab B, Hasanzadeh S. Developing and Evaluating Compassion-Based Positive Training Program for Parents of Infants with Down Syndrome and Its Effectiveness on Parents’ Psychological Well-Being. MEJDS 2022; 12 :247-247
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1685-fa.html
کرمی نژاد رضا، افروز غلامعلی، شکوهی یکتا محسن، غباری بناب باقر، حسن زاده سعید. طراحی و ارزیابی برنامهٔ آموزش مثبت‌نگری مبتنی‌بر شفقت برای والدین دارای کودک خردسال با نشانگان داون و اثربخشی آن بر بهزیستی روان‌شناختی والدین. مجله مطالعات ناتوانی. 1401; 12 () :247-247

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1685-fa.html

طراحی و ارزیابی برنامهٔ آموزش مثبت‌نگری مبتنی‌بر شفقت برای والدین دارای کودک خردسال با نشانگان داون و اثربخشی آن بر بهزیستی روان‌شناختی والدین
رضا کرمی نژاد*1 ، غلامعلی افروز2 ، محسن شکوهی یکتا3 ، باقر غباری بناب3 ، سعید حسن زاده4
1- دانشجوی دکترای روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استاد ممتاز روان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- استاد روان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- دانشیار روان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (2711 مشاهده)

چکیده
زمینه و هدف: تولد کودک با نیازهای ویژه می‌تواند مشکلات روان‌شناختی را برای والدین در پی داشته باشد؛ ازاین‌رو این پژوهش با هدف طراحی و ارزیابی برنامهٔ آموزش مثبت‌نگری مبتنی‌بر شفقت برای والدین دارای کودک خردسال با نشانگان داون و اثربخشی آن بر بهزیستی روان‌شناختی والدین انجام شد.
روش‌بررسی: روش این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را والدین کودکان با نشانگان داون کمتر از دو سال در استان یزد در آبان ۱۳۹۷ تشکیل دادند. نمونهٔ آماری شامل ۱۴ زوج (پدر و مادر) بود که به‌شیوهٔ دردسترس، از شهرهای یزد، میبد و اردکان انتخاب شدند و براساس سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی‌اجتماعی همتاسازی شدند. سپس به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس بهزیستی روان‌شناختی (ریف، ۱۹۸۹) بود. پس از اجرای پیش‌آزمون، گروه آزمایش چهارده جلسه آموزش مثبت‌نگری مبتنی‌بر شفقت را دریافت کرد؛ درحالی‌که گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. برنامهٔ مداخله‌ای به‌کاررفته در این پژوهش براساس دیدگاه مارتین سلیگمن (۲۰۱۱) طراحی شد که در آن از نتایج پژوهش‌های انجام‌شده در حوزهٔ روان‌شناسی مثبت‌نگر و باتوجه به پنج مؤلفهٔ بهزیستی روان‌شناختی یعنی هیجان مثبت، اشتیاق، معنا، روابط مثبت و دستاورد (موفقیت) اقتباس صورت گرفت و با ویژگی‌های فرهنگی انطباق داده شد. تحلیل داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۰ با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون مقایسۀ زوجی در سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، برنامهٔ آموزش مثبت‌نگری مبتنی‌بر شفقت، بهزیستی روان‌شناختی والدین گروه آزمایش را به‌طور معناداری افزایش داد (۰٫۰۰۱=p). تأثیر برنامه در مرحلۀ پیگیری پس از سه ماه نیز باقی بود (۰٫۰۸۰=p). همچنین آموزش مثبت‌نگری مبتنی‌بر شفقت توانست در خرده‌مقیاس زندگی معنادار بین دو گروه تفاوت معنادار ایجاد کند (۰٫۰۴۵=p).
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های پژوهش می‌توان از برنامهٔ آموزش مثبت‌نگری برای والدین کودکان با نشانگان داون درجهت افزایش بهزیستی روان‌شناختی آنان بهره گرفت.

واژه‌های کلیدی: روان‌شناسی مثبت‌نگر، شفقت، نشانگان داون، بهزیستی روان‌شناختی
متن کامل [PDF 468 kb]   (328 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی
فهرست منابع
1. Frost J. Supernanny: how to get the best from your children. First edition. New York: Hyperion; 2005.
2. Goudie A, Narcisse M-R, Hall DE, Kuo DZ. Financial and psychological stressors associated with caring for children with disability. Families, Systems, & Health. 2014;32(3):280–90. [DOI]
3. Kandel I, Merrick J. The birth of a child with disability. Coping by parents and siblings. The Scientific World Journal. 2003:741–50. [DOI]
4. Pelchat D, Ricard N, Bouchard J-M, Perreault M, Saucier J-F, Berthiaume M, et al. Adaptation of parents in relation to their 6-month-old infant’s type of disability. Child: Care, Health and Development. 1999;25(5):377–98. [DOI]
5. Fredrickson BL, Branigan C. Positive emotions broaden the scope of attention and thought‐action repertoires. Cognition & Emotion. 2005;19(3):313–32. [DOI]
6. Fredrickson BL, Joiner T. Positive emotions trigger upward spirals toward emotional well-being. Psychological Science. 2002;13(2):172–5. [DOI]
7. Kakabaraee‎ K, Afrooz GA, Hooman HA, Moradi A. Investigation and comparison of the mental wellbeing, coping styles ‎and perceived social support in parents having exceptional and ‎normal children. Journal of Research in Psychological Health. 2012;5(2):45–58. [Persian] [Article]
8. Dishion TJ, Stormshak EA. Intervening in children's lives: an ecological, family-centered approach to mental health care. First edition. Washington: American Psychological Association; 2007.
9. Seligman MEP, Csikszentmihalyi M. Positive psychology: an introduction. American Psychologist. 2000;55(1):5–14. [DOI]
10. Lee Duckworth A, Steen TA, Seligman MEP. Positive psychology in clinical practice. Annual Rev Clin Psychol. 2005;1(1):629–51. [DOI]
11. Neff KD, Rude SS, Kirkpatrick KL. An examination of self-compassion in relation to positive psychological functioning and personality traits. Journal of Research in Personality. 2007;41(4):908–16. [DOI]
12. Gilbert P, Basran J, MacArthur M, Kirby JN. Differences in the Semantics of prosocial words: an exploration of compassion and kindness. Mindfulness. 2019;10(11):2259–71. [DOI]
13. Sin NL, Lyubomirsky S. Enhancing well-being and alleviating depressive symptoms with positive psychology interventions: a practice-friendly meta-analysis. Journal of Clinical Psychology. 2009;65(5):467–87. [DOI]
14. Rashid T, Baddar MKA-H. Positive psychotherapy: clinical and cross-cultural applications of positive psychology. In: Lambert L, Pasha-Zaidi N. Positive psychology in the middle east/north africa. First edition. Gewerbestrasse: Springer; 2019, pp:333–62. [DOI]
15. Rashid T, Seligman MP. Positive psychotherapy: clinician manual. Oxford: Oxford University Press; 2018.
16. Rippstein-Leuenberger K, Mauthner O, Bryan Sexton J, Schwendimann R. A qualitative analysis of the three good things intervention in healthcare workers. BMJ Open. 2017;7(5):1–6. [DOI]
17. Hosein-Abadi S, Pourshahryari M, Zandipour T. Effectiveness of positive psychology on psychological well-being of mothers of autistic children. Empowering Exceptional Children. 2017;8(1):54–60. [Persian]
18. Khanjani M. Effectiveness of positive psychotherapy on satisfaction with life, optimism and positive affects in university students. Clinical Psychology Studies. 2017;7(27):137–59. [Persian] [DOI]
19. Norris CJ, Leaf PT, Fenn KM. Negativity bias in false memory: moderation by neuroticism after a delay. Cognition and Emotion. 2019;33(4):737–53. [DOI]
20. Seligman MEP. Flourish: a visionary new understanding of happiness and well-being. First edition. New York: Free Press; 2011. [Article]
21. Ryff CD. Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality Social Psychology. 1989;57(6):1069-81. [DOI]
22. Kafka GJ, Kozma A. The construct validity of Ryff's Scales of Psychological Well-Being (SPWB) and their relationship to measures of subjective well-being. Social Indicators Research. 2002;57(2):171-90. [DOI]
23. Bayani AA, Mohammad Koocheky A, Bayani A. Reliability and validity of Ryff’s psychological well-being scales. Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2008;14(2):146–51. [Persian] [Article]
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb