مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: یکی از اختلالاتی که سازمان بهداشت جهانی آن را علت اصلی ناتوانی می‌داند، اختلال وسواسی فکری- عملی است. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مواجهه و پیشگیری از پاسخ بر نشخوار فکری و اضطراب در بیماران مبتلابه وسواس فکری- عملی بود.
روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش، تمامی زنان و مردان مبتلابه اختلال وسواس فکری- عملی مراجعه‌کننده به کلینیک‌ها و مراکز مشاوره شهر بیرجند در شش ماه دوم سال 1397 بودند که 40 نفر از آن‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه (آزمایش و گواه) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. مداخله درمانی مواجهه و پیشگیری از پاسخ طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای انجام شد. اطلاعات از طریق تکمیل پرسشنامه‌های نشخوار فکری نالن‌هاکسما و مارو (1991) و خرده مقیاس اضطراب لاویبوند و لاویبوند (1995) قبل از مداخله و بعدازآن جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: پس از مداخله، نمرات نشخوار فکری و اضطراب در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (001/0>p).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد درمان مواجهه و پیشگیری از پاسخ در کاهش نشخوار فکری و اضطراب بیماران مبتلابه وسواس فکری- عملی مؤثر باشد. پیشنهاد می‌گردد درمان مذکور به‌عنوان یک درمان مکمل در سایر بیماری‌های روان- تنی مورداستفاده قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: مواجهه و پیشگیری از پاسخ، نشخوار فکری، اضطراب، وسواس فکری- عملی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---