مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

هدف: اختلال نقص توجه- بیش فعالی، اختلال شایع دوران کودکی است و یافتن درمان موثری که از شدت و عمق نشانه‌های آن بکاهد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله و روش یادگیری مشارکتی درانگیزه تحصیلی و کنترل هیجان در کودکان دارای اختلال کمبود توجه و بیش فعال بود.
روش بررسی: طرح تحقیق، نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گـروه گواه بود. جامعه آماری، دانش آموزان پسر مقطع ششم شهر تبریز در سال تحصیلی 98-97 بود. نمونه ای به حجم 45  نفر از میان دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعال به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین سه مدرسه انتخاب و در دوگروه آزمایشی و یک گروه گواه جایدهی شدند. پرسشنامه های انگیزه تحصیلی هارتر(1981) و کنترل هیجان گراس و جان(2003) بر روی گروه ها اجرا شد.گروه های آزمایش به مدت ده جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس در سطح معناداری (05/0=α) و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، دانش آموزانی که آموزش به روش یادگیری مشارکتی و آموزش مهارت حل مسأله دریافت کرده اند در میزان انگیزه تحصیلی(028/0P=) و کنترل هیجان (001/0P= ) با هم متفاوت بودند و تفاوتشان معنادار بود.
 نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش یادگیری مشارکتی کارایی بالایی در افزایش کنترل هیجان و آموزش مهارت حل مسأله در افزایش انگیزه تحصیلی دانش آموزان بیش فعال داشت.
 

واژه‌های کلیدی: کلید واژه: یادگیری مشارکتی، مهارت حل مسأله، انگیزه تحصیلی، کنترل هیجان، کودکان کم توجه و بیش فعال

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---