مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
2- گروه علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- گروه روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
2- گروه علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- گروه روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
چکیده: (481 مشاهده)
زمینه و هدف: کارکردهای اجرایی فرایندهای شناختی پیچیده هستند که رفتار هدفمند ایجاد می‌کنند و نقص در آنها معمولا همراه با اختلال یادگیری میباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی بر افزایش هوشبهر دیداری-فضایی و فعال کودکان دارای اختلال یادگیری شهر زاهدان انجام گرفت.
روش بررسی: طرح پژوهش حاضر نیمهتجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان پسر پایه اول و دوم دبستان مراجعه کننده به مرکز ناتوانیهای یادگیری در سال 1397-1396 بود که بر اساس پنجمین ویرایش آماری تشخیص اختلالات روانی به عنوان افراد دچار اختلال یادگیری تشخیص داده شدند. از این جامعه، 24 دانشآموز بیمار واجد شرایط و داوطلب به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 دانشآموز) و گواه (12 دانشآموز) قرار گرفتند. آموزش کارکردهای اجرایی به مدت 15 جلسه 60 دقیقه‌ای روی گروه آزمایش اجرا شد. از هوشآزمای تهران-استانفورد-بینه (2005) برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنیداری (05/0= p) در نظرگرفته شد.
یافتهها: نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که آموزش کارکردهای اجرایی بر افزایش هوشبهر دیداری- فضایی و هوشبهر فعال کودکان دارای اختلالات یادگیری اثر معناداری داشت (001/0=p).
نتیجهگیری: با توجه به مؤثر بودن آموزش کارکردهای اجرایی بر افزایش هوشبهر دیداری-فضایی و هوشبهر فعال میتوان گفت آموزش کارکردهای اجرایی یک روش مناسب و کاربردی برای ارتقاء هوشبهر دیداری-فضایی و فعال برای دانشآموزان دارای اختلال یادگیری مییاشد.
روش بررسی: طرح پژوهش حاضر نیمهتجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان پسر پایه اول و دوم دبستان مراجعه کننده به مرکز ناتوانیهای یادگیری در سال 1397-1396 بود که بر اساس پنجمین ویرایش آماری تشخیص اختلالات روانی به عنوان افراد دچار اختلال یادگیری تشخیص داده شدند. از این جامعه، 24 دانشآموز بیمار واجد شرایط و داوطلب به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 دانشآموز) و گواه (12 دانشآموز) قرار گرفتند. آموزش کارکردهای اجرایی به مدت 15 جلسه 60 دقیقه‌ای روی گروه آزمایش اجرا شد. از هوشآزمای تهران-استانفورد-بینه (2005) برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنیداری (05/0= p) در نظرگرفته شد.
یافتهها: نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که آموزش کارکردهای اجرایی بر افزایش هوشبهر دیداری- فضایی و هوشبهر فعال کودکان دارای اختلالات یادگیری اثر معناداری داشت (001/0=p).
نتیجهگیری: با توجه به مؤثر بودن آموزش کارکردهای اجرایی بر افزایش هوشبهر دیداری-فضایی و هوشبهر فعال میتوان گفت آموزش کارکردهای اجرایی یک روش مناسب و کاربردی برای ارتقاء هوشبهر دیداری-فضایی و فعال برای دانشآموزان دارای اختلال یادگیری مییاشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
