مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: روابط نقش مهمی در زندگی افراد ایفا می‌کنند و تقریباً تمامی روابط صمیمانه با مشکلات و مسائلی در آمیخته‌اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ایماگوتراپی بر دلبستگی هیجانی زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاورهٔ شهرری بود.
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و در قالب طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه گواه و دورهٔ پیگیری دوماهه، انجام شد. جامعهٔ آماری پژوهش، کلیهٔ زوجین (زن و شوهر) مراجعه‌کننده به مراکز مشاورهٔ شهرری بودند. بدین منظور چهل زوج مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره بر اساس ملاک‌های ورود به پژوهش، به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه ایماگوتراپی (۲۰ زوج) و گروه گواه (۲۰ زوج) گمارده شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامهٔ دلبستگی هیجانی همسران فرالی و همکاران (۲۰۰۰) استفاده شد، که در سه مرحلهٔ پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری توسط زوجین تکمیل شد. آموزش ایماگوتراپی طی ده جلسه، برای گروه‌های آزمایش برگزار گردید. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش واریانس، با اندازه‌گیری مکرر در سطح معناداری ۰٫۰۵ توسط نرم افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ تجزیه‌وتحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در سه مرحلهٔ زمانی اندازه‌گیری، دو گروه در متغیر اضطراب و اجتناب دلبستگی اختلاف معناداری داشتند (۰٫۰۰۱>p)؛ به این معنا که آموزش ایماگوتراپی بر دو خرده مقیاس دلبستگی اجتنابی همسران یعنی اضطراب دلبستگی و اجتناب دلبستگی تأثیر معناداری داشت (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: ایماگوتراپی بر دلبستگی هیجانی زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره تأثیر داشت و منجر به کاهش دلبستگی هیجانی زوجین شد.