جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi Z, Soleimani A, Fathi Ashtiani A, Ashrafi E, Mokhberi K. The Effects of Paradoxical Time Table Therapy on Worry, Rumination, Thought-Action Fusion and Symptoms in Patients with Obsessive-Compulsive Disorder. MEJDS 2020; 10 :70-70
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1821-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1821-fa.html
محمدی زهرا، سلیمانی علی، فتحی آشتیانی علی، اشرفی عماد، مخبری کامران. اثربخشی درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی بر کاهش نگرانی، نشخوار فکری، درهم‌آمیختگی فکر-عمل و علائم بیماران مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری. مجله مطالعات ناتوانی. 1399; 10 () :70-70
زهرا محمدی1 
، علی سلیمانی* 1، علی فتحی آشتیانی2 ، عماد اشرفی1 ، کامران مخبری3
، علی سلیمانی* 1، علی فتحی آشتیانی2 ، عماد اشرفی1 ، کامران مخبری3
1- دانشگاه علم و فرهنگ
2- دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اللّه
3- دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
2- دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌اللّه
3- دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
چکیده: (1920 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال وسواسی-جبری (OCD) بیماری عصبی-روان‌پزشکی است که اغلب در دوران کودکی ایجاد می‌شود و در بلندمدت باعث مشکلات درخورتوجهی در زندگی فردی می‌شود. مطالعهٔ حاضر به‌دنبال بررسی اثربخشی برنامهٔ زمانی پارادوکسی بر کاهش نگرانی، نشخوار فکری، درهم‌آمیختگی فکر-عمل و علائم بیماران مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری بود.
روش‌بررسی: در این پژوهش از طرح مطالعهٔ تجربی تک‌موردی استفاده شد. از میان طرح‌های تک‌آزمودنی، در این پژوهش طرح خطوط پایهٔ چندگانه به‌کار رفت جامعهٔ آماری پژوهش حاضر را افراد با تشخیص اختلال وسواس مراجعه‌کننده به کلینیک مرکز آرامش نوین در شهر تهران تشکیل دادند که دارای پروندهٔ فعال در ماه‌های فصل بهار ۱۳۹۷ بودند. در این مطالعه تعداد ۳ بیمار، درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی را دریافت کردند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس شدت وسواس فکری-عملی ییل-براون (۱۹۹۸)، مقیاس تجدیدنظرشدهٔ آمیختگی فکر-عمل (شفران و همکاران، ۱۹۹۶)، پرسشنامهٔ نگرانی پن استت (زینبارگ و بارلو، ۱۹۹۰) و مقیاس پاسخ‌های نشخوارگری (نولن-هوکسما و مارو، ۱۹۹۳) استفاده شد. در پژوهش حاضر تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به‌کمک روش‌های تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا، معناداری بالینی و درصد بهبودی صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که به‌طورکلی درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی تأثیر معناداری بر کاهش نگرانی، نشخوار فکری، درهم‌آمیختگی فکر-عمل و علائم وسواسی جبری دارد (۰٫۰۵≥p)؛ همچنین شاخص پایا و معناداری بالینی و درصد بهبود برنامهٔ زمانی پارادوکسی در هر سه آزمودنی دارای کاهش مطلوبی است.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی می‌تواند مداخلهٔ مؤثری برای کاهش علائم وسواس فکری‌عملی و نشانه‌های همراه آن باشد؛ بنابراین توصیه می‌شود تا پژوهشگران و درمانگران از این روش برای بیماران خود استفاده کنند.
روش‌بررسی: در این پژوهش از طرح مطالعهٔ تجربی تک‌موردی استفاده شد. از میان طرح‌های تک‌آزمودنی، در این پژوهش طرح خطوط پایهٔ چندگانه به‌کار رفت جامعهٔ آماری پژوهش حاضر را افراد با تشخیص اختلال وسواس مراجعه‌کننده به کلینیک مرکز آرامش نوین در شهر تهران تشکیل دادند که دارای پروندهٔ فعال در ماه‌های فصل بهار ۱۳۹۷ بودند. در این مطالعه تعداد ۳ بیمار، درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی را دریافت کردند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس شدت وسواس فکری-عملی ییل-براون (۱۹۹۸)، مقیاس تجدیدنظرشدهٔ آمیختگی فکر-عمل (شفران و همکاران، ۱۹۹۶)، پرسشنامهٔ نگرانی پن استت (زینبارگ و بارلو، ۱۹۹۰) و مقیاس پاسخ‌های نشخوارگری (نولن-هوکسما و مارو، ۱۹۹۳) استفاده شد. در پژوهش حاضر تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به‌کمک روش‌های تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا، معناداری بالینی و درصد بهبودی صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که به‌طورکلی درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی تأثیر معناداری بر کاهش نگرانی، نشخوار فکری، درهم‌آمیختگی فکر-عمل و علائم وسواسی جبری دارد (۰٫۰۵≥p)؛ همچنین شاخص پایا و معناداری بالینی و درصد بهبود برنامهٔ زمانی پارادوکسی در هر سه آزمودنی دارای کاهش مطلوبی است.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد درمان برنامهٔ زمانی پارادوکسی می‌تواند مداخلهٔ مؤثری برای کاهش علائم وسواس فکری‌عملی و نشانه‌های همراه آن باشد؛ بنابراین توصیه می‌شود تا پژوهشگران و درمانگران از این روش برای بیماران خود استفاده کنند.
واژه‌های کلیدی: برنامهٔ زمانی پارادوکسی، نگرانی، نشخوار فکری، درهم‌آمیختگی فکر و عمل، وسواس فکری‌عملی.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Rapp AM, Bergman RL, Piacentini J, McGuire JF. Evidence-Based Assessment of Obsessive-Compulsive Disorder. J Cent Nerv Syst Dis. 2016;8:13–29. [DOI]
2. Berman NC, Fang A, Hansen N, Wilhelm S. Cognitive-based therapy for OCD: Role of behavior experiments and exposure processes. Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders. 2015;6:158–66. [DOI]
3. Myers SG, Grøtte T, Haseth S, Guzey IC, Hansen B, Vogel PA, et al. The role of metacognitive beliefs about thoughts and rituals: A test of the metacognitive model of obsessive-compulsive disorder in a clinical sample. Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders. 2017;13:1–6. [DOI]
4. Calleo JS, Hart J, Björgvinsson T, Stanley MA. Obsessions and worry beliefs in an inpatient OCD population. J Anxiety Disord. 2010;24(8):903–8. [DOI]
5. McEvoy PM, Watson H, Watkins ER, Nathan P. The relationship between worry, rumination, and comorbidity: evidence for repetitive negative thinking as a transdiagnostic construct. J Affect Disord. 2013;151(1):313–20. [DOI]
6. Craig JC, Lafreniere KD. Positive thought–action fusion as an independent construct. Personality and Individual Differences. 2016;94:228–36. [DOI]
7. Siwiec SG, Davine TP, Kresser RC, Rohde MM, Lee H-J. Modifying thought-action fusion via a single-session computerized interpretation training. Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders. 2017;12:15–22. [DOI]
8. Hezel DM, Stewart SE, Riemann BC, McNally RJ. Clarifying the thought-action fusion bias in obsessive-compulsive disorder. Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders. 2019;20:75–84. [DOI]
9. Erhan C, Balcı F. Obsessive compulsive features predict cautious decision strategies. Q J Exp Psychol (Hove). 2017;70(1):179–90. [DOI]
10. Lebowitz ER, Panza KE, Bloch MH. Family accommodation in obsessive-compulsive and anxiety disorders: a five-year update. Expert Rev Neurother. 2016;16(1):45–53. [DOI]
11. Mancebo MC, Steketee G, Muroff J, Rasmussen S, Zlotnick C. Behavioral therapy teams for adults with OCD in a community mental health center: An open trial. Journal of Obsessive-Compulsive and Related Disorders. 2017;13:18–23. [DOI]
12. Tenore K, Basile B, Mancini F, Luppino OI. A Theoretical Integration of Schema Therapy and Cognitive Therapy in OCD Treatment: Conceptualization and Rationale (Part II). PSYCH. 2018;9(9):2278–95. [DOI]
13. Besharat MA. Evaluating the effectiveness of paradox therapy for the treatment of social anxiety disorder: A case study. Journal of psychological science. 2019;18(76):383–96. [Persian] [Article]
14. Goodman WK, Price LH, Rasmussen SA, Mazure C, Fleischmann RL, Hill CL, et al. The Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale. I. Development, use, and reliability. Arch Gen Psychiatry. 1989;46(11):1006–11. [DOI]
15. Asadi S, Daraeian A, Rahmani B, Kargari A, Ahmadiani A, Shams J. Exploring yale-brown obsessive-compulsive scale symptom structure in Iranian OCD patients using item-based factor analysis. Psychiatry Res. 2016;245:416–22. [DOI]
16. Shafran R, Thordarson DS, Rachman S. Thought-action fusion in obsessive compulsive disorder. Journal of Anxiety Disorders. 1996;10(5):379–91. [DOI]
17. Khoramdel K, Rabiee M, Molavi H, Taher Neshatdoost H. Psychometric properties of Thought Fusion Instrument (TFI) in students. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2010;16(1):74–8. [Persian] [Article]
18. Meyer TJ, Miller ML, Metzger RL, & Borkovec TD. Development and validation of the Penn state worry questionnaire. Behavior Research and Therapy. 1990; 28:487-95.
19. Khoshkam S, Bahrami F, Ahmadi SA, Fatehizade M, Etemadi O. Attachment style and rejection sensitivity: The mediating effect of self-esteem and worry among Iranian college students. Europe’s Journal of Psychology. 2012;8(3):363–74. [DOI]
20. Nolen-Hoeksema S, Marrow J. Effects of rumination and distraction on naturally occurring depressed mood. Journal of Cognition and Emotion. 1993;7:561-570. [DOI]
21. Bagherinejad, M, Salehi Fadri J, Tabatabai, SM. Relationship between intellectual rumination and depression in a sample of Iranian students. Educational studies and Psychology. 2010;11(1):21-38. [Article]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
