مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: مادران دارای فرزند ناتوانی هوشی مشکلات متعددی را تجربه می‌نمایند. عدم توجه به این مشکلات می‌تواند نتایج نامطلوبی را در پی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف مدل‌سازی معادلات ساختاری ارتباط بین فراشناخت، ذهن‌آگاهی، حل‌مسأله و کیفیت‌زندگی مادران دارای کودک ناتوانی هوشی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع همبستگی بود. جامعه‌آماری شامل کلیه مادران دارای کودک ناتوانی هوشی تحت پوشش ادارات بهزیستی مراکز شهرستان‌های استان خوزستان بود که با استفاده از روش تصادفی ساده 200 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های باورهـای فراشناختی ولز (1997)، ذهن‌آگاهی فرایبوگ (2006)، حل‌مسأله هپنر و پتـرسن (1982) و کیفیت‌زندگی سازمان‌بهداشت جهانی (1996)، پاسخ دادند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد اثر مستقیم فراشناخت، ذهن‌آگاهی و حل‌مسأله بر کیفیت زندگی مادران دارای کودک ناتوانی هوشی معنی‌دار است (001/0>p). همچنین اثر غیرمستقیم فراشناخت و ذهن‌آگاهی با میانجیگری حل‌مسأله بر کیفیت‌زندگی مادران دارای کودک ناتوانی هوشی تاثیر نیز معنی‌دار بود (001/0>p).
نتیجه گیری: به‌طورکلی یافته‌های پژوهش، تأییدکننده‌ی مدل‌ ارتباط بین فراشناخت و ذهن‌آگاهی با کیفیت‌زندگی با نقش واسطه‌ای، حل‌مسأله در مادران دارای کودک ناتوانی هوشی است.

واژه‌های کلیدی: فراشناخت، ذهن‌آگاهی، حل‌مسأله، کیفیت زندگی، ناتوانی هوشی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---