زمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه/فزونکنشی بهصورت الگویی از بیتوجهی مداوم با تکرارشوندگی بیشتر درمقایسه با کودکان همان سطح رشدی تعریف شده است. مطالعهٔ حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش بازیهای ادراکیحرکتی بر تبحر حرکتی و نشانگان اختلال نارسایی توجه/فزونکنشی انجام شد.
روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی بهصورت پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را کودکان مراکز پیشدبستانی منطقهٔ دو استان تهران در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند. از میان آنها، تعداد نود نفر بهصورت هدفمند از بین کودکانی که نشانگان اختلال نارسایی توجه/فزونکنشی در آنها مشاهده شد، وارد فرایند تحقیق شدند. از میان افراد داوطلب (شصتوهفت نفر)، تعداد سی نفر بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. دادهها با استفاده از مقیاس تبحر حرکتی فرم کوتاه برونینکس-اوزرتسکی (۱۹۷۸) و مقیاس مشکلات رفتاری کودکان کانرز-فرم والد (ریتمن و همکاران، ۱۹۹۸) بهدست آمد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیری و نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری آزمونها در این پژوهش، ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، آموزش بازیهای ادراکیحرکتی سبب بهبود مهارت تبحر حرکتی (۰٫۰۰۱>p) و کاهش مجموع نشانگان اختلال نارسایی توجه/فزونکنشی (۰٫۰۰۱>p) در این کودکان میشود.
نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت، آموزش بازیهای ادراکیحرکتی موجب بهبود مهارت تبحر حرکتی و کاهش نشانگان اختلال نارسایی توجه/فزونکنشی میشود و میتوان از آن درجهت توانمندسازی کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزونکنشی استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |