جلد 11 - شماره سال ۱۴۰۰                   ‫جلد (11): 101 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jahangiri D, Alizadeh H, Pezeshk S, Farokhi N. Developing and Investigating the Effect of a Positive Discipline Curriculum on Social Interest in Children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. MEJDS 2021; 11 :101-101
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1945-fa.html
جهانگیری دنیا، علیزاده حمید، پزشک شهلا، فرخی نورعلی. تدوین برنامهٔ آموزشی انضباط مثبت و بررسی اثربخشی آن بر علاقۀ اجتماعی کودکان با اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی (ADHD). مجله مطالعات ناتوانی. 1400; 11 () :101-101

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1945-fa.html


1- دانشگاه علامه طباطبائی
2- گروه سنجش و اندازه‌گیری، دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده:   (771 مشاهده)

زمینه و هدف: علاقۀ اجتماعی، متغیری محوری است که در کودکان با اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی دچار نقص است. پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامهٔ آموزشی انضباط مثبت و بررسی اثربخشی آن بر علاقۀ اجتماعی کودکان با اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی انجام گرفت.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را مادران همۀ کودکان ۷تا۱۱ساله با اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس از بین مادران کودکانی که تشخیص اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی را توسط روان‌پزشک دریافت کردند، سی نفر انتخاب شدند. سپس به‌شیوهٔ تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه پانزده نفر). ابزارهای پژوهش پرسشنامهٔ تشخیص اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی (هاشمی ملکشاه و همکاران، ۱۳۹۵) و مقیاس علاقهٔ اجتماعی (علیزاده و همکاران، ۱۳۹۴) بود. جلسات آموزشی برنامهٔ انضباط مثبت در قالب هشت جلسهٔ نوددقیقه‌ای صرفاً برای گروه آزمایش برگزار شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۱ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، اثر گروه، اثر زمان و اثر گروه و زمان در متغیرهای مسئولیت‌پذیری-انجام تکالیف، ارتباط با مردم-همدلی، جرئت-اطمینان و احساس برابری درمقابل کهتری-برتری به‌لحاظ آماری معنادار بود (۰٫۰۵>p)؛ همچنین یافته‌ها حاکی از تفاوت معنادار پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیش‌آزمون-پیگیری میانگین نمره‌های متغیرهای مسئولیت‌پذیری-انجام تکالیف (به‌ترتیب ۰٫۰۱۹=p، ۰٫۰۴۰=p)، ارتباط با مردم-همدلی (به‌ترتیب ۰٫۰۱۱=p، ۰٫۰۳۰=p)، جرئت-اطمینان (به‌ترتیب ۰٫۰۰۱>p، ۰٫۰۰۱>p) و احساس برابری درمقابل کهتری-برتری (به‌ترتیب ۰٫۰۰۱>p، ۰٫۰۰۱>p) گروه آزمایش بود؛ اما در مراحل پس‌آزمون-پیگیری در میانگین نمره‌های متغیرهای مسئولیت‌پذیری-انجام تکالیف (۰٫۶۱۱=p)، ارتباط با مردم-همدلی (۰٫۲۰۱=p)،جرئت-اطمینان (۰٫۸۶۲=p) و احساس برابری درمقابل کهتری-برتری (۰٫۱۷۷=p) تفاوت معناداری یافت نشد که حاکی‌از پایداری اثر مداخله در مرحلۀ پیگیری است.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، برنامۀ آموزشی انضباط مثبت بر علاقۀ اجتماعی کودکان با اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی اثربخشی دارد.

متن کامل [PDF 824 kb]   (253 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb