مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (153 مشاهده)
زمینه و هدف: عملکرد تحصیلی یا میزان موفقیتی که هر فراگیر در امر تحصیل میتواند کسب کند و مبین میزان یادگیری وی است، یکی از مهمترین دغدغههای هر نظام آموزشی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش ذهنآگاهی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارای فرسودگی تحصیلی اجرا شد.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح چهار گروهی سولومون و پیگیری سه ماهه بود. جامعه هدف دانشجویان کارشناسی ارشد روانشناسی مشغول به تحصیل در سال 99-1398دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران بودند که با استفاده از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997)، 60 نفر از آنها که از فلاتزدگی بالاتر از 30 برخوردار بودند بطور هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. قبل از اجرای مداخله آزمودنیهای گروه دارای پیشآزمون، پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) را تکمیل کردند و انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی آنها اندازهگیری شد. سپس گروه آزمایش 8 جلسه ذهنآگاهی را بطور گروهی دریافت نمود و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. پس از اجرای مداخله و سه ماه بعد مجددا انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در هر چهار گروه مورد اندازهگیری قرار گرفت. از تحلیل کواریانس چندمتغیری با رویکرد اندازهگیری مکرر و نرمافزار SPSS 26 برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش ذهنآگاهی بطور معناداری منجر به افزایش انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بلافاصله بعد از اجرا و سه ماه بعد شد (01/0>P).
نتیجهگیری: بنابراین ذهنآگاهی را میتوان به عنوان بسته آموزشی- درمانی اثربخش برای افزایش انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دارای فرسودگی تحصیلی به مشاوران تحصیلی توصیه کرد.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح چهار گروهی سولومون و پیگیری سه ماهه بود. جامعه هدف دانشجویان کارشناسی ارشد روانشناسی مشغول به تحصیل در سال 99-1398دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران بودند که با استفاده از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997)، 60 نفر از آنها که از فلاتزدگی بالاتر از 30 برخوردار بودند بطور هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. قبل از اجرای مداخله آزمودنیهای گروه دارای پیشآزمون، پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) را تکمیل کردند و انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی آنها اندازهگیری شد. سپس گروه آزمایش 8 جلسه ذهنآگاهی را بطور گروهی دریافت نمود و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. پس از اجرای مداخله و سه ماه بعد مجددا انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در هر چهار گروه مورد اندازهگیری قرار گرفت. از تحلیل کواریانس چندمتغیری با رویکرد اندازهگیری مکرر و نرمافزار SPSS 26 برای تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش ذهنآگاهی بطور معناداری منجر به افزایش انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بلافاصله بعد از اجرا و سه ماه بعد شد (01/0>P).
نتیجهگیری: بنابراین ذهنآگاهی را میتوان به عنوان بسته آموزشی- درمانی اثربخش برای افزایش انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دارای فرسودگی تحصیلی به مشاوران تحصیلی توصیه کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
