زمینه و هدف: درد مزمن میتواند باعث مشکلات متعدد روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی و ناامیدی شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی شناختدرمانی مبتنیبر کاهش استرس بر نشانگان بدرفتاری دوران کودکی، افسردگی و بهبود درد مزمن در زنان شهر ساری انجام گرفت.
روشبررسی: روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زنان مبتلا به درد مزمن شهر ساری در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. از بین افراد واجد شرایط داوطلب، بیست نفر از زنان انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه دهنفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. صرفاً گروه آزمایش در هشت جلسهٔ نوددقیقهای و هفتهای یکبار بهمدت دو ماه، آموزش شناختدرمانی را دریافت کرد. بهمنظور گردآوری دادهها، سیاهۀ نشانگان بدرفتاری روانشناختی دوران کودکی (کوتس و مسمن-مور، ۲۰۱۴)، سیاههٔ چندوجهی درد مزمن (کرنز و همکاران، ۱۹۹۴) و مقیاس خودارزیابی افسردگی (زانگ، ۱۹۶۵) بهکار رفت. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۲ در سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافتهها: اثرهای گروه، زمان و تعامل بین زمان و گروه بر متغیرهای نشانگان بدرفتاری دوران کودکی، افسردگی و درد مزمن معنادار بود (۰٫۰۰۱>p). در گروه شناختدرمانی، نمرات متغیرهای نشانگان بدرفتاری دوران کودکی و افسردگی در مراحل پسآزمون و پیگیری درمقایسه با پیشآزمون بهطور معناداری کاهش یافت و برای متغیر درد مزمن بهطور معناداری افزایش (بهبود) یافت (۰٫۰۵>p). تفاوت معناداری در نمرات متغیرهای نشانگان بدرفتاری دوران کودکی و افسردگی بین پسآزمون و پیگیری مشاهده نشد و تفاوت معناداری در نمرات متغیر درد مزمن بین دو مرحلۀ مذکور وجود داشت (۰٫۰۵>p). برای هر سه متغیر، نتایج، تداوم اثربخشی مداخله در مرحلۀ پیگیری را نشان داد.
نتیجهگیری: شناختدرمانی مبتنیبر کاهش استرس بر کاهش نشانگان بدرفتاری دوران کودکی، کاهش افسردگی و بهبود درد مزمن در زنان مبتلا به درد مزمن در شهر ساری مؤثر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |