مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: معلمان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی به علت شرایط خاص آموزشی که در آن فعالیت می‌کنند، وظایفی دشوار دارند و به نظر می‌رسد میزان اشتیاق شغلی و تاب‌آوری آنها به تدریج کاهش یابد و گاهی استرس شغلی آنها بیشتر شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اشتیاق شغلی معلمان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی بر اساس تاب‌آوری و استرس شغلی انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، معلمان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی شهر تهران بودند. در پژوهش حاضر 100 نفر از این معلمان شرکت داشتند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه‌های اشتیاق شغلی شوفلی و سالانوا (2002)، تاب‌آوری کونور و دیویدسون (2003) و استرس شغلی اسیپو (1998) بود. داده‌ها با استفاده از همبستگی و رگرسیون چندگانه در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد اشتیاق شغلی با تاب‌آوری معلمان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی رابطه مثبت و معنادار (42/0 =r ) و با استرس شغلی آنها رابطه منفی و معنادار (37/0- =r ) داشت. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش‌بین به‌طور معناداری توانستند 3/22 درصد از واریانس اشتیاق شغلی معلمان دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی را پیش‌بینی کنند که در این پیش‌بینی، سهم تاب‌آوری بیشتر از استرس شغلی بود (05/0p < ).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، به‌ترتیب تاب‌آوری و استرس شغلی موثرترین متغیرها در پیش‌بینی اشتیاق شغلی آنها بودند. بنابراین به مشاوران و درمانگران پیشنهاد می‌شود برای بهبود اشتیاق شغلی این معلمان، میزان تاب‌آوری آنها را افزایش و استرس شغلی آنها را کاهش دهند.

واژه‌های کلیدی: اشتیاق شغلی، تاب‌آوری، استرس شغلی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---