BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1996-fa.html
، مژگان اکبرزاده2 ، معصومه کریمیان3 ، مهدی پناهی4 ، مهناز جدی5 ، جواد سید جعفری* 6
2- کارشناسی‌ارشد روانشناسی بالینی، دانشکدهٔ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد تنکابن، تنکابن، ایران
3- کارشناسی‌ارشد روانشناسی بالینی، دانشکدهٔ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد رودهن، تهران، ایران
4- کارشناسی‌ارشد مدیریت توانبخشی، دانشکدهٔ توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
5- کارشناسی‌ارشد روانشناسی بالینی، دانشکدهٔ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد کرج، کرج، ایران
6- دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
زمینه و هدف: بهبود رفتارهای خودمراقبتی اولین گام در راستای کمک به بیماران مبتلا به دیابت برای کنترل بهتر بیماری آن‌ها است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر خودمراقبتی افراد مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تشکیل دادند که در سال ۱۳۹۸ به مرکز مشاورهٔ روان‌یار تهران مراجعه کردند. حجم نمونهٔ پژوهش شامل سی نفر از افراد واجد شرایط براساس معیارهای ورود و خروج و داوطلب شرکت در پژوهش بود که به‌طور تصادفی پانزده نفر در گروه آزمایش و پانزده نفر در گروه گواه قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش درمان متمرکز بر شفقت را در هشت جلسه دریافت کرد؛ درحالی‌که برای گروه گواه درمانی ارائه نشد. ابزارهای پژوهش، برنامهٔ درمانی متمرکز بر شفقت گیلبرت (۲۰۰۹) و پرسش‌نامهٔ خلاصۀ فعالیت‌های خودمراقبتی دیابت (توبرت و گلاسکو، ۱۹۹۴) بود. تحلیل داده‌ها با آزمون‌های تحلیل کوواریانس تک‌متغیره، تی مستقل و خی‌دو به‌کمک نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ در سطح معناداری ۰٫۰۵ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، پس از تعدیل نمرات پیش‌آزمون خودمراقبتی، در پس‌آزمون نمرات گروه آزمایش از گروه گواه به‌طور معناداری بیشتر شد (۰٫۰۰۵=p).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج، درمان متمرکز بر شفقت باعث افزایش خودمراقبتی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
