مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: هوش هیجانی و اضطراب از مهمترین شاخصه­ها در اختلال یادگیری دانش­آموران محسوب می­شود. این پژوهش با هدف مدل­یابی روابط ساختاری بین برنامه درسی پنهان، هوش هیجانی و اضطراب تحصیلی دانش­آموزان متوسطه دوم در شهرستان بابل صورت گرفته بود.
روش بررسی: روش انجام پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه­ی آماری کلیه دانش­آموزان متوسطه دوم در شهرستان بابل شامل 15300 دانش­آموز بوده و نمونه آماری بر اساس پارامترهای مدل 300 نفر انتخاب گردید. پرسشنامه برنامه درسی پنهان شامل 27 سؤال بسته- پاسخ در قالب چهار مؤلفه روش­های تدریس معلمان، روش­های ارزشیابی، تعامل معلمان و دانش آموزان و قوانین و مقررات بوده و برای متغیرهای هوش هیجانی و اضطراب تحصیلی به ترتیب از پرسشنامه برادبری و گریوز (2004) و پرسشنامه اضطراب فیلیپس (1978) استفاده شده است. داده­های پژوهش حاضر به کمک نرم­افزارهای آماری spss نسخه 22 و لیزرل و با استفاده از شاخص­های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شده­اند. سطح معنی­دار 05/0 برای تحلیل­های آماری در نظر گرفته شد.
یافته­ها: شاخص­های برازش تحلیل مسیر، حاکی از برازش کلی مدل پژوهش بود. نتایج نشان داد که ضریب مسیر بین روش تدریس با هوش هیجانی (001/0P<، 90/0 =β) مثبت و معنی­دار، ضریب مسیر بین تعامل میان معلمان و دانش آموزان با هوش هیجانی (001/0P<، 67/0 =β) مثبت و معنی­دار، ضریب مسیر بین شیوه­های ارزشیابی معلمان با هوش هیجانی (001/0P<، 73/0 =β) مثبت و معنی­دار، ضریب مسیر بین قوانین و مقررات مدارس با هوش هیجانی (001/0P<، 51/0 =β) مثبت و معنی­دار و ضریب مسیر بین هوش هیجانی با اضطراب تحصیلی دانش­آموزان (001/0P<، 15/1- =β) منفی و معنی­دار بود.
نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های این پژهش، برنامه درسی پنهان بر هوش هیجانی و هوش هیجانی در کاهش اضطراب تحصیلی دانش­آموزان اثر داشت.  

واژه‌های کلیدی: برنامه درسی پنهان، هوش هیجانی، اضطراب تحصیلی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---