1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری
چکیده: (1471 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه شبکههای اجتماعی مجازی و سبک رهبری مدیران میتواند در ناتوانی یادگیری دانشآموزان اثرگذار باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه شبکههای اجتماعی مجازی و سبک رهبری مدیران با یادگیری دانشآموزان متوسطه دوم در شهرستان بابل انجام شده است.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی-همبستگی با استفاده از شیوه مدل معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری کلیه دانشآموزان متوسطه دوم در شهرستان بابل شامل 15300 دانشآموز بوده و تعداد نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران، 375 نفر انتخاب گردید. برای اندازهگیری متغیر یادگیری از پرسشنامه راهبرد یادگیری پینتریچ و دئگروت (1990) استفاده شد و برای کمی سازی متغیر شبکههای اجتماعی مجازی و سبک رهبری به ترتیب از پرسشنامه استفاده از شبکههای اجتماعی ساویتا و لیاکات (2017) و پرسشنامه سبک رهبری سالزمن و اندرکولک (1982) استفاده شد. دادههای پژوهش حاضر به کمک نرمافزارهای آماری spss نسخه 22 و لیزرل و با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدهاند. سطح معنیدار 05/0 برای تحلیلهای آماری در نظر گرفته شد.
یافتهها: شاخصهای برازش تحلیل مسیر، حاکی از برازش کلی مدل پژوهش بود. نتایج نشان داد که ضریب مسیر بین شبکه اجتماعی مجازی با یادگیری (001/0P<، 55/0 =β) مثبت و معنیدار، ضریب مسیر بین رهبری اخلاقی با یادگیری (001/0P<، 81/0 =β) مثبت و معنیدار، ضریب مسیر بین رهبری مشارکتی با یادگیری (001/0P<، 35/1 =β) مثبت و معنیدار، ضریب مسیر بین رهبری آمرانه با یادگیری (001/0P<، 83/0- =β) منفی و معنیدار، ضریب مسیر بین رهبری مدیریتی با یادگیری (001/0P<، 29/1 =β) مثبت و معنیدار و ضریب مسیر بین رهبری حمایتی با یادگیری دانشآموزان (001/0P<، 18/0 =β) مثبت و معنیدار بود.
نتیجهگیری: شبکههای اجتماعی مجازی و سبک رهبری مدیران موجب تقویت در یادگیری دانشآموزان متوسطه دوم در شهرستان بابل شد.