زمینه و هدف: رفتار سلامت یا رفتار ارتقا دهنده سلامت نشان دهنده توانمندی مردم در شناخت عوامل موثر بر سلامت شخصی و اجتماعی است و تصمیمگیری صحیح در انتخاب رفتارهای بهداشتی و در نتیجه رعایت شیوه زندگی سالم میباشد و تا زمانی که مردم نتواند عوامل موثر بر سلامت خود را کنترل نمایند، ارتقاء سلامت به مفهوم کلی آن تحقق نخواهد یافت. بنابراین در این پژوهش هدف، آزمون رابطه ساختاری سلامت معنوی و حمایت اجتماعی با رفتارهای خود مراقبتی ، با مطالعه نقش میانجی گری سرمایه روانی بود.
روش بررسی: شرکت کنندگان پژوهش 200 نفر از بیماران قلبی – عروقی بودند که با حضور در مراکز درمانی مشخص شده ،به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) ، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (MSPSS )، پرسشنامه سلامت معنوی، پرسشنامه اروپایی رفتار مراقبت از خود در بیماران نارسایی قلبی بود. آزمون مسیرهای مستقیم و غیر مستقیم الگوی پژوهش، به ترتیب، با استفاده از روش های مدل معادلات ساختاری و بوت استرپ انجام گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد که سلامت معنوی و حمایت اجتماعی ، پیشایند و رفتار خود مراقبتی ، پیامد سرمایه روانی در بیماران قلبی – عروقی هستند. همچنین، مدل آزمون شده، مدلی مطلوب برای تبیین رفتارخود مراقبتی در بیماران قلبی – عروقی می باشد.
نتیجه گیری : بر اساس این یافته می توان نتیجه گرفت که سلامت معنوی و سرمایه روانی و حمایت اجتماعی تعیین گرهای مهم رفتارخودمراقبتی در بیماران قلبی – عروقی هستند.