مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اضطراب، بزرگسالان دارای لکنت را با بحرانی مهم رویارور می کند که آن حالت هشدار ذهن و بدن است. هدف اصلی پژوهش بررسی اثربخشی و مقایسۀ درمان یکپارچه فراتشخیص اختلالات هیجانی و درمان فراتشخیص مبتنی بر کارآمدی هیجانی برکاهش ‌نشانه‌های اضطراب بزرگسالان دارای لکنت زبان بود.
روش بررسی: روش پژوهش، شبه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون-گروه گواه و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمامی بزرگسالان دارای لکنت زبان مراجعه کننده به کیلینیک‌های گفتار­درمانی شهر تهران و انجمن لکنت ایران در سال 1398 ‌می‌شد. تعداد 36 فرد واجد شرایط داوطلب به عنوان نمونه وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی در گروه درمان یکپارچه فراتشخیص اختلالات هیجانی، گروه درمان فراتشخیص مبتنی بر کارآمدی هیجانی و یک گروه  گواه گمارش شدند. برای گروه­های درمانی، مداخله‌ها در قالب 12 جلسۀ دو­ساعته و برای گروه گواه مداخله­ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب بک و همکاران(1988) بود. برای تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزارSPSS،  با توجه به نوع مطالعه و اندازه­گیری در سه مرحله از تحلیل اندازه­گیری مکرر استفاده شد. مقادیراحتمال کمتر از0.050معنادار در نظر گرفته شد.
یافته ها: دو روش درمانی برای گروه­های آزمایشی در مقایسه با گروه گواه در کاهش ‌نشانه‌های اضطراب اثربخش بودند(0.001P=). همچنین میانگین نمرات اضطراب گروه­های آزمایشی در مرحلۀ پیگیری تفاوت معناداری با گروه گواه داشت (0.001P=). بعلاوه اثر متقابل در گروه­های آزمایشی معنادار بود(0.024P=).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش درمانگران حیطۀ لکنت ‌می‌توانند با به­کارگیری این دو روش زمینه را برای کاهش ‌نشانه‌های اضطراب بزرگسالان دارای لکنت فراهم سازند.

واژه‌های کلیدی: اضطراب، لکنت، کارآمدی هیجانی، فراتشخیص اختلالات هیجانی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---