جلد 12 - شماره سال ۱۴۰۱                   ‫جلد (12): 12 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zarei Faskhodi B, Karbalaee Mohammad Meygoni A, Rezabakhsh H, Ghelichi L. Comparing the Effectiveness of Unified Transdiagnostic Treatment of Emotional Disorders and Emotion Efficacy Therapy on Reducing the Symptoms of Anxiety Among Adults With Stuttering. MEJDS 2022; 12 :12-12
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2026-fa.html
زارعی فسخودی بنت الهدی، کربلائی محمد میگونی احمد، رضابخش حسین، قلیچی لیلا. مقایسهٔ اثربخشی درمان یکپارچۀ فراتشخیص اختلالات هیجانی و درمان فراتشخیص مبتنی‌بر کارآمدی هیجانی بر کاهش نشانه‌های اضطراب بزرگسالان دارای لکنت زبان. مجله مطالعات ناتوانی. 1401; 12 () :12-12

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2026-fa.html


1- دانش‌آموختهٔ دکتری گروه روان‌شناسی ، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
2- استادیار گروه روان‌شناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
3- استادیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
4- استادیار گروه گفتاردرمانی، دانشکدهٔ علوم توان‌بخشی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده:   (1126 مشاهده)

زمینه و هدف: اضطراب، بزرگسالان دارای لکنت زبان را با بحرانی مهم مواجه می‌کند که آن حالت هشدار ذهن و بدن است. هدف اصلی پژوهش حاضر، مقایسۀ اثربخشی درمان یکپارچۀ فراتشخیص اختلالات هیجانی و درمان فراتشخیص مبتنی‌بر کارآمدی هیجانی بر کاهش ‌نشانه‌های اضطراب بزرگسالان دارای لکنت زبان بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش، شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه و دورهٔ پیگیری بود. جامعهٔ آماری را تمامی بزرگسالان دارای لکنت زبان مراجعه‌کننده به کلینیک‌های گفتار‌درمانی شهر تهران و انجمن لکنت ایران در سال ۱۳۹۸ ‌تشکیل دادند. تعداد ۳۶ فرد واجد شرایط داوطلب به‌عنوان نمونه وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفی در گروه درمان یکپارچۀ فراتشخیص اختلالات هیجانی، گروه درمان فراتشخیص مبتنی‌بر کارآمدی هیجانی و گروه گواه قرار گرفتند. برای گروه‌های درمانی، مداخله‌ها در قالب دوازده جلسۀ دو‌ساعته ارائه شد. در گروه گواه مداخله‌ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسش‌نامهٔ اضطراب بک (بک و همکاران، ۱۹۸۸) بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، آزمون تعقیبی بونفرونی، آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌طرفه و کادی‌دو به‌کمک نرم‌افزار SPSS استفاده شد. مقادیر احتمال کمتر از ۰٫۰۵۰ معنادار بود.
یافته‌ها: تفاوت میانگین نمرات آزمودنی‌های دو گروه درمان فراتشخیص مبتنی‌بر کارآمدی هیجانی و گروه درمان یکپارچۀ فراتشخیص اختلالات هیجانی با گروه گواه در متغیر اضطراب معنادار بود (به‌ترتیب ۰٫۰۰۱=p، ۰٫۰۲۳=p)؛ اما تفاوت میانگین نمرات آزمودنی‌های دو گروه درمان در متغیر اضطراب معنادار نبود (۰٫۵۹۰=p)؛ همچنین بین میانگین نمرات متغیر اضطراب در پیش‌آزمون با پس‌آزمون (۰٫۰۰۱>p) و پیش‌آزمون با پیگیری (۰٫۰۰۱=p) تفاوت معناداری وجود داشت؛ اما میانگین نمرات متغیر اضطراب در پس‌آزمون با نمرات پیگیری تفاوت معناداری نداشت که ماندگاری اثربخشی دو روش درمانی را در مرحلۀ پیگیری نشان داد (۰٫۶۵۰=p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، درمانگران حیطۀ لکنت ‌می‌توانند با به‌کارگیری درمان یکپارچۀ فراتشخیص اختلالات هیجانی و درمان فراتشخیص مبتنی‌بر کارآمدی هیجانی، زمینه را برای کاهش ‌نشانه‌های اضطراب بزرگسالان دارای لکنت فراهم کنند.

متن کامل [PDF 556 kb]   (210 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb