مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی ایمن سازی در مقابل استرس و روانشناسی مثبت نگر بر اضطراب و پیروی از درمان بیماران مبتلا به آسم بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر جزء طرح‌های نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون-پیگیری سه گروهی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به آسم مراجعه­کننده به مرکز تخصصی و فوق­تخصصی بیمارستان میلاد تهران در سال 1398 بودند. به منظور تشکیل سه گروه با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند(با در نظر گرفتن ملاک‌های ورود و خروج)، ابتدا 45 نفر  انتخاب شدند، و سپس به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش اول و 15 نفر در گروه آزمایش دوم و 15 نفر در گروه گواه گروه‌بندی شدند. سه گروهی که به این ترتیب تشکیل شد مشابه هم بوده و اندازه‌گیری متغیر وابسته برای هر دو گروه آزمایش در یک زمان صورت گرفت. همچنین مرحله پیگیری سه ماه بعد از پس آزمون روی هر سه گروه اجرا شد. ابزار پژوهش مقیاس اضطراب بک(1988) و مقیاس پیروی از درمان موریسکی و همکاران(2010) بود. داده­های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس نمرات اختلافی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته­ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد ایمن سازی در مقابل استرس و روانشناسی مثبت نگر در شرکت کنندگان گروه‌های آزمایشی به نسبت گروه کنترل تأثیر معناداری بر مؤلفه‌های اضطراب و پیروی از درمان در بیماران مبتلا به آسم داشته است(p<0.05). همچنین اثر بخشی روش مثبت نگر ایمن سازی در مقابل استرس بر کاهش مؤلفه‌های اضطراب و پیروی از درمان تفاوت معنادار نداشت(p>0.05).
نتیجه­گیری: می­توان نتیجه گرفت ایمن سازی در مقابل استرس و روانشناسی مثبت نگر بر اضطراب و پیروی از درمان بیماران مبتلا به آسم موثر بود.

واژه‌های کلیدی: روانشناسی مثبت نگر، ایمن سازی در مقابل استرس، اضطراب، پیروی از درمان، آسم

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---