مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر، بیماری مزمنی است که در اغلب موارد با یک بیماری روان­پزشکی دیگر می­تواند همراه باشد و باعث کاهش کیفیت زندگی فرد شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر روی کیفیت زندگی و ولع مصرف بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون بود.
مواد و روش­ها:  روش این پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش­آزمون و پس­آزمون بود و جامعه آماری آن را کلیه مراجعان تحت درمان نگهدارنده با متادون در کیلینک های درمانی اعتیاد وابسته به سازمان بهداشت شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند که 36 (هر گروه 18 نفر) نفر از آنان به شیوه نمونه­گیری هدفمند در گروه آزمایش موسیقی درمانی و گروه کنترل قرار داده شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه ولع مصرف استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس استفاده شد.
یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که موسیقی درمانی میزان کیفیت زندگی (عملکرد جسمانی، محدودیت نقش جسمانی، سلامت عمومی و سلامت روحی) گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل ارتقا داد و میزان ولع مصرف (قصد مصرف، تقویت منفی و کنترل ادارک شده) را به نحو قابل توجهی کاهش داد. نتایج آزمون پیگیری نشان داد میانگین نمرات گروه­های آزمایشی در متغیرهای مورد مطالعه به طور معناداری متفاوت از گروه کنترل بود.
نتیجه­گیری: این نتایج نشان می دهد که از موسیقی درمانی می توان به عنوان یک درمان تکمیلی برای کاهش ولع مصرف و افزایش کیفیت زندگی معتادان بهره برد.

واژه‌های کلیدی: موسیقی درمانی، رفتار درمانی شناختی، کیفیت زندگی، تنظیم هیجان، ولع مصرف

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---