چکیده: (458 مشاهده)
زمینه و هدف: اعتیاد به مواد مخدر، بیماری مزمنی است که در اغلب موارد با یک بیماری روانپزشکی دیگر میتواند همراه باشد و باعث کاهش کیفیت زندگی فرد شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر روی کیفیت زندگی و ولع مصرف بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون بود.
مواد و روشها: روش این پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیشآزمون و پسآزمون بود و جامعه آماری آن را کلیه مراجعان تحت درمان نگهدارنده با متادون در کیلینک های درمانی اعتیاد وابسته به سازمان بهداشت شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند که 36 (هر گروه 18 نفر) نفر از آنان به شیوه نمونهگیری هدفمند در گروه آزمایش موسیقی درمانی و گروه کنترل قرار داده شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه ولع مصرف استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که موسیقی درمانی میزان کیفیت زندگی (عملکرد جسمانی، محدودیت نقش جسمانی، سلامت عمومی و سلامت روحی) گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل ارتقا داد و میزان ولع مصرف (قصد مصرف، تقویت منفی و کنترل ادارک شده) را به نحو قابل توجهی کاهش داد. نتایج آزمون پیگیری نشان داد میانگین نمرات گروههای آزمایشی در متغیرهای مورد مطالعه به طور معناداری متفاوت از گروه کنترل بود.
نتیجهگیری: این نتایج نشان می دهد که از موسیقی درمانی می توان به عنوان یک درمان تکمیلی برای کاهش ولع مصرف و افزایش کیفیت زندگی معتادان بهره برد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی