چکیده: (896 مشاهده)
زمینه و هدف: صمیمیت میتواند شامل صمیمیت عاطفی، صمیمیت شناختی و صمیمیت رفتاری باشد و منجر به استحکام زندگی زناشویی شود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی بر بخشش و صمیمیت زناشویی زوجین شهر تهران بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای مداخلهای و نیمه تجربی با طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین منطقه 2 شهر تهران بودند که بین ماههای فروردین تا خرداد سال 1398 به مراکز مشاوره امینپژوه، نورانیپور، مهر، بینش، راه فردا و عرفان مراجعه کردند. از میان مراجعهکنندگان به این مراکز، تعداد 60 نفر (30 زوج) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (طرحواره درمانی و درمان پذیرش و تعهد) و کنترل (هر کدام شامل 20 نفر) قرار گرفتند. دادهها با استفاده از مقیاس صمیمیت زناشویی (واکر و تامپسون، 1983)، پرسشنامه بخشش زناشویی (ری و همکاران، 2001) به دست آمد. داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی(فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره تحلیل شد.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که بین دو گروه طرحواره درمانی و پذیرش و تعهد و گروه کنترل در نمرات حاصل از بخشش و صمیمیت زناشویی تفاوت معنیداری به لحاظ آماری وجود دارد (001/0P<). درمان پذیرش و تعهد تاثیر بیشتری نسبت به درمان طرحواره درمانی بر روی بخشش زناشویی و صمیمیت زناشویی داشته است. همچنین بین گروه طرحواره درمانی و گروه کنترل در مقیاسهای بخشش زناشویی و صمیمیت زناشویی تفاوت معنیداری مشاهده شد.
نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت درمان پذیرش و تعهد و طرحواره درمانی بر بخشش و صمیمیت زناشویی زوجین شهر تهران موثر بود.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی