مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه ازاد اسلامی
چکیده: (106 مشاهده)
زمینه و هدف: شناسایی علل بروز رفتارهای پرخطر در نوجوانان که بهدلایل متفاوت ممکن است صورت میگیرد، کاری دشوار است. هدف پژوهش ارائه مدل ساختاری رفتارهای پرخطر در نوجوانان بر اساس حساسیت اضطرابی با میانجیگری پذیرش خویشتن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام نوجوانان 14 تا 18 ساله شهر تهران در سال تحصیلی 97-96 بودند که از میان آنها 500 نفر به روش نمونهگیری در دسترس از مدارس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رفتارهای پرخطر محمدخانی (1389)؛ پرسشنامه پذیرش بی قید و شرط خویشتن چمبرلین و هاگا (2001)؛ شاخص حساسیت اضطرابی ریس و همکاران (1986) بود. جهت تحلیل دادهها از روش مدلسازی معادلات ساختاری، نرم افزار AMOS و سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر نتایج نشان داد که مدل مفروض با داده‌های گردآوری شده برازش داشت (15/164=2c، 954/0=CFI، 951/0=GFI، 919/0=AGFI و 071/0=RMSEA). ضریب مسیر بین حساسیت اضطرابی و رفتارهای پرخطر مثبت و معنادار بود (001/0=P، 226/0=β). ضریب مسیر بین پذیرش مشروط خویشتن و رفتارهای پرخطر مثبت و معنادار بود (001/0=P، 316/0=β). ضریب مسیر بین پذیرش غیر مشروط خویشتن و رفتارهای پرخطر منفی و معنادار بود (001/0=P، 279/0-=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین حساسیت اضطرابی و رفتارهای پرخطر با میانجیگری مثبت و معنادار بود (001/0=P، 150/0=β).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان گفت خودپذیری نامشروط یک جنبه خیلی مهم در کارکرد و کنشورزی نوجوان است. نوجوانانی که خود وجودیشان را پذیرفته‌اند، درک می‌کنند انجام رفتارهای آسیب رسان و نابهنجار و پرخطر راه‌حلی برای مقابله با حساسیت اضطرابی نیست.
روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام نوجوانان 14 تا 18 ساله شهر تهران در سال تحصیلی 97-96 بودند که از میان آنها 500 نفر به روش نمونهگیری در دسترس از مدارس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رفتارهای پرخطر محمدخانی (1389)؛ پرسشنامه پذیرش بی قید و شرط خویشتن چمبرلین و هاگا (2001)؛ شاخص حساسیت اضطرابی ریس و همکاران (1986) بود. جهت تحلیل دادهها از روش مدلسازی معادلات ساختاری، نرم افزار AMOS و سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر نتایج نشان داد که مدل مفروض با داده‌های گردآوری شده برازش داشت (15/164=2c، 954/0=CFI، 951/0=GFI، 919/0=AGFI و 071/0=RMSEA). ضریب مسیر بین حساسیت اضطرابی و رفتارهای پرخطر مثبت و معنادار بود (001/0=P، 226/0=β). ضریب مسیر بین پذیرش مشروط خویشتن و رفتارهای پرخطر مثبت و معنادار بود (001/0=P، 316/0=β). ضریب مسیر بین پذیرش غیر مشروط خویشتن و رفتارهای پرخطر منفی و معنادار بود (001/0=P، 279/0-=β). ضریب مسیر غیرمستقیم بین حساسیت اضطرابی و رفتارهای پرخطر با میانجیگری مثبت و معنادار بود (001/0=P، 150/0=β).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان گفت خودپذیری نامشروط یک جنبه خیلی مهم در کارکرد و کنشورزی نوجوان است. نوجوانانی که خود وجودیشان را پذیرفته‌اند، درک می‌کنند انجام رفتارهای آسیب رسان و نابهنجار و پرخطر راه‌حلی برای مقابله با حساسیت اضطرابی نیست.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
