چکیده
زمینه و هدف: اضطراب فراگیر از اختلالات اضطرابی بسیار شایع مشاهدهشده در جمعیت عمومی و مراکز بالینی است که کیفیت زندگی آنها را تحتتأثیر قرار میدهد؛ بنابراین هدف مطالعهٔ حاضر تعیین اثربخشی آموزش سرسختی روانشناختی بر کیفیت زندگی و اضطراب فراگیر دانشآموزان دختر مقطع متوسطهٔ اول بود.
روشبررسی: طرح پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانشآموزان دختر متوسطهٔ اول شهر سرایان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند. سی دانشآموز مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر واجد شرایط داوطلب بهصورت دردسترس انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (پانزده نفر) و گواه (پانزده نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمایش بهمدت هشت جلسهٔ هفتگی، آموزش سرسختی روانشناختی مدی (۲۰۰۸) را دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ آموزشی ارائه نشد. مقیاس کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۲۰۰۰) و مقیاس اضطراب فراگیر (اسپیتزر و همکاران، ۱۹۹۲) توسط همهٔ آزمودنیها در مراحل پیشآزمون و پسآزمون تکمیل شد. تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش با نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۴ و تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معناداری۰٫۰۵=α صورت گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد، پس از تعدیل نمرات پسآزمون بر نمرات پیشآزمون میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه بهطور معناداری افزایش پیدا کرده است (۰٫۰۰۱>p)؛ همچنین میانگین نمرات اضطراب فراگیر بهطور معناداری کاهش یافته است (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش، آموزش سرسختی روانشناختی بر افزایش کیفیت زندگی و کاهش اضطراب فراگیر دانشآموزان مؤثر است؛ بنابراین توصیه میشود، به آموزش سرسختی روانشناختی بهعنوان درمان مکمل و همراه با مهارتهای زندگی در قالب کارگاههای آموزشی برای دانشآموزان بهنجار پرداخته شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |