مقالات درحال ویرایش                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
2- دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی تهران
چکیده:   (498 مشاهده)
زمینه و هدف: دوران نوجوانی به خاطر نقش و اهمیتی که در زندگی انسان دارد، در هر زمان مورد توجه روان­شناسان قرار گرفته است. روان­شناسان مختلف این دوران را احساس‌گرایی، عاطفه ­پرستی، دوره بحران‌های سازنده و دوره فشار و طوفان نامیده‌اند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش برنامه­ ایمن­ سازی روانی بر تنظیم هیجان میان­ فردی و خطرپذیری دختران مقطع متوسطه اول بود.
روش بررسی: این پژوهش به شیوه نیمه ­آزمایشی و با طرح پیش ­آزمون- پس ­آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش ­آموزان دختر متوسطه اول به تعداد 9780 نفر بودند که در سال تحصیلی 98-1397 در 38 دبیرستان منطقه 16 تهران مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش برای انتخاب جمعیت نمونه از روش نمونه­ گیری خوشه ­ای استفاده شد. برای این منظور ابتدا از بین تعداد 38 دبیرستان موجود در منطقه 16 آموزش و پرورش تهران، سه دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب و دانش­ آموزان آن سه دبیرستان، پرسشنامه ­های پژوهش را تکمیل کردند. سپس تعداد 30 نفر از دانش ­آموزان داوطلب واجد شرایط که کمترین نمره را در پرسشنامه تنظیم هیجان شناختی گارنفسکی و همکاران (2009) و بیشترین نمره را در پرسشنامه خطرپذیری زاده­محمدی و همکاران (1390) کسب کرده بودند وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی به دو گروه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) تقسیم شدند. گروه آزمایش در معرض آموزش برنامه ایمن­ سازی روانی قرار گرفتند. مدت زمان این برنامه آموزشی 12 جلسه 75 دقیقه­ای بود. در طول این مدت گروه گواه هیچ­گونه آموزشی دریافت نکردند. به منظور بررسی میزان سنجش پایداری، 2 ماه بعد از اجرای پس­ آزمون، از گروه آزمایش آزمون پیگیری به عمل آمد. داده ها از روش­ آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 0/05 و بوسیله نرم  ­افزارSPSS تجزیه و تحلیل شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد برای متغیر تنظیم هیجان میان­فردی اثر گروه (0/001 و 0/735Eta=)، اثر زمان (0/001 و 0/822Eta=) و اثر متقابل گروه × زمان (0/001 و 0/737Eta=) معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد برای متغیر خطرپذیری اثر گروه (0/001 و 0/703Eta=)، اثر زمان (0/001 و 0/873Eta=) و اثر متقابل گروه × زمان (0/001 و 0/708Eta=) معنادار بود. از طرفی نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی حاکی از تفاوت معنادار میانگین­های گروه آزمایش در مراحل پیش ­آزمون با پس ­آزمون (0/001) و پیش ­آزمون با پیگیری (0/001) برای متغیر تنظیم هیجان میان­ فردی و خطرپذیری بود و نشان دهنده تأثیر مثبت آموزش برنامه ایمن­ سازی روانی بر افزایش تنظیم هیجان میان­ فردی و کاهش خطرپذیری نوجوانان در مرحله پیگیری بود (0/001).
نتیجه­ گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش می ­توان نتیجه گرفت که آموزش ایمن ­سازی روانی می­ تواند به نوجوانان کمک کند تا خود را در برابر موقعیت­ های مختلف پرخطر حفظ نموده و تنظیم هیجانات خود را بهبود بخشند و از اثرات ماندگار آن استفاده نمایند.
     
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2023 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb