BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2310-fa.html
، علی دلاور* 2، فاطمه قائمی3 ، فریبرز باقری4
2- گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی
3- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
4- گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
زمینه و هدف: تاب‌آوری خانوادگی، از متغیرهای مهم در پیشگیری از دلزدگی زناشویی است که احتمالاً از متغیرهای دیگری مانند حمایت اجتماعی ادراک‌شده تأثیر می‌پذیرد. هدف پژوهش حاضر مدل‌سازی معادلات ساختاری برای تبیین ارتباط حمایت اجتماعی ادراک‌شده و دلزدگی زناشویی با تاب‌آوری خانوادگی در زنان نابارور بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش توصیفی‌همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ آماری را زنان نابارور ۲۰تا۴۵ سال تشکیل دادند که در سال‌های ۱۳۹۹-۱۳۹۷ به بخش ناباروری بیمارستان خاتم‌الانبیا در تهران مراجعه کردند. با روش نمونه‌گیری دردسترس ۳۶۱ نفر انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها، مقیاس دلزدگی زناشویی (پاینز، ۱۹۹۶)، مقیاس سنجش تاب‌آوری خانواده )سکسیبی، ۲۰۰۵) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک‌شده (زیمت و همکاران، ۱۹۸۸) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای
یافته‌ها: نتایج نشان داد، ضریب مسیر کل (مجموع ضرایب مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم) حمایت اجتماعی به تاب‌آوری خانواده و از تاب‌آوری خانواده به دلزدگی زناشویی، منفی و معنادار بود (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۸۲-=β). ضریب مسیر مستقیم بین حمایت اجتماعی و تاب‌آوری خانواده (۰٫۸۱=β، ۰٫۰۰۱>p)، بین حمایت اجتماعی و دلزدگی زناشویی (۰٫۳۶-=β، ۰٫۰۰۱>p) و بین تاب‌آوری خانواده و دلزدگی زناشویی (۰٫۵۷-=β، ۰٫۰۰۱>p) معنادار بود. ضریب مسیر غیرمستقیم بین حمایت اجتماعی و دلزدگی زناشویی (۰٫۴۶-=β، ۰٫۰۰۱>p) معنادار به‌دست آمد. همچنین نتایج حاکی‌از برازش مناسب مدل پژوهش بود (۰٫۰۶۱RMSEA=، ۰٫۰۸۸=AGFI).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که حمایت اجتماعی ادراک‌شده ازطریق تاب‌آوری خانوادگی باعث کاهش دلزدگی زناشویی در زنان نابارور می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
