مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: چگونگی مواجه‌شدن با تعارضات در زوجین به ویژگی‌هایی همچون تحمل پریشانی بستگی دارد و تحمل پریشانی ناشی‌از تعارضات زناشویی تحت‌تأثیر عواملی همچون طرحواره‌های ناسازگار اولیه است. هدف پژوهش حاضر، مدل‌سازی ارتباط بین صمیمیت زناشویی و طرحواره‌های ناسازگار اولیه و تحمل پریشانی در افراد متأهل بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی و طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ آماری مطالعه را زنان و مردان متأهل دچار تعارض زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاورهٔ خانواده در شهر کرمان در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. از بین آن‌ها ۳۸۴ نفر (۱۹۲ زن و ۱۹۲ مرد) به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، (۲۰۰۵)، پرسشنامۀ صمیمیت زناشویی (والکر و تامپسون، ۱۹۸۳) و مقیاس طرحواره‌های ناسازگار اولیۀ یانگ (یانگ، ۱۹۹۰) بود. داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS نسخهٔ ۲۲ و AMOS نسخهٔ ۲۲ تحلیل شد. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، حوزهٔ بریدگی/طرد (۰٫۳۲-=β، ۰٫۰۰۱>p) و حوزهٔ بازداری مختل (۰٫۳۱-=β، ۰٫۰۰۱>p) دارای اثر منفی و معکوس و حوزهٔ دیگرمحوری (۰٫۳۱=β، ۰٫۰۰۱>p) دارای اثر مثبت و مستقیم بر صمیمیت زناشویی بودند. همچنین حوزهٔ عملکرد مختل (۰٫۱۴-=β، ۰٫۰۰۱>p)، حوزۀ بازداری مختل (۰٫۱۵-=β، ۰٫۰۰۱>p) و حوزۀ بریدگی/طرد (۰٫۲۱-=β، ۰٫۰۰۱>p) دارای اثر منفی و معکوس و صمیمیت زناشویی (۰٫۴۷=β، ۰٫۰۰۱>p) دارای اثر مثبت و مستقیم بر تحمل پریشانی بودند. شاخص‌های نکویی برازش از برازش مطلوب الگوی پژوهش با داده‌های گردآوری‌شده حمایت کردند (۴٫۰۰=df/²x، ۰٫۹۶=CFI، ۰٫۹۵=GFI، ۰٫۹۳=AGFI، ۰٫۰۷=RMSEA).
نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست‌آمده بیانگر نقش تعدیلگر صمیمیت زناشویی در رابطهٔ میان طرحواره‌های ناسازگار اولیه و تحمل پریشانی در افراد متأهل است.