زمینه و هدف: داشتن روابط فرازناشویی در یکی از زوجین میتواند اثرات منفی بسیاری برای خانواده بههمراه داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحوارهدرمانی هیجانی بر هیجان خشم و افکار خودکشی در مردان دارای روابط فرازناشویی بود.
روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعهٔ این پژوهش را تمامی زوجینی تشکیل دادند که بهسبب خیانت مرد برای مداخلات روانشناختی در سال ۱۳۹۹ به مراکز مشاورهٔ شهر تهران مراجعه کردند. از این میان تعداد سی نفر داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند و با روش تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از سیاههٔ ابراز خشم صفت-حالت-ویرایش دوم (اسپیلبرگر، ۱۹۹۹) و مقیاس بک برای افکار خودکشی (بک و استیر، ۱۹۶۱) استفاده شد. پروتکل طرحوارهدرمانی لیهی (۲۰۰۲) طی نُه جلسه و هر جلسه نود دقیقه صرفاً برای گروه آزمایش بهکار رفت. دادهها با نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۳ و روش آماری تحلیل کوواریانس در سطح معناداری ۰٫۰۵ تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، طرحوارهدرمانی هیجانی بر کاهش هیجان خشم مردان با روابط فرازناشویی اعم از بیان خشم بیرونی، بیان خشم درونی، کنترل خشم بیرونی و کنترل خشم بیرونی تأثیر داشت (۰٫۰۰۱>p)؛ همچنین استفاده از مداخلۀ مذکور سبب کاهش افکار خودکشی در این گروه از مردان شد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش، طرحوارهدرمانی هیجانی سبب کاهش هیجان خشم و افکار خودکشی در مردان دارای روابط فرازناشویی میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |