جلد 12 - شماره سال ۱۴۰۱                   ‫جلد (12): 54 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khanhani M, Bagherli J, Nasiri I, Namazizadeh M. Comparing the Effectiveness of Group Games in School on Motor Skills and Perceived Body Competence in Normal Girls and Those With Developmental Coordination Disorder. MEJDS 2022; 12 :54-54
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2469-fa.html
خانجانی مینا، باقری ژاله، نصیری اسماعیل، نمازی زاده مهدی. مقایسهٔ اثربخشی بازی‌های گروهی در مدرسه بر تبحر حرکتی و شایستگی ادراک‌شدهٔ بدنی دختران با اختلال هماهنگی رشدی (DCD) و عادی. مجله مطالعات ناتوانی. 1401; 12 () :54-54

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2469-fa.html

مقایسهٔ اثربخشی بازی‌های گروهی در مدرسه بر تبحر حرکتی و شایستگی ادراک‌شدهٔ بدنی دختران با اختلال هماهنگی رشدی (DCD) و عادی
مینا خانجانی1 ، ژاله باقری*2 ، اسماعیل نصیری3 ، مهدی نمازی زاده4
1- گروه رفتار حرکتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه رفتار حرکتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی
3- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد
4- گروه رفتار حرکتی، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده:   (834 مشاهده)

زمینه و هدف: از مشکلات رایج کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی، تبحر حرکتی و شایستگی ادراک‌شدهٔ بدنی ضعیف است. هدف پژوهش حاضر، مقایسهٔ اثربخشی بازی‌های گروهی در مدرسه بر تبحر حرکتی و شایستگی ادراک‌شدهٔ بدنی دختران دارای اختلال هماهنگی رشدی و عادی بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری تحقیق را تمامی دانش‌آموزان مدارس ابتدایی دخترانهٔ شهرستان بابل با دامنهٔ سنی ۹تا۱۲ سال در سال تحصـیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند. از بین آن‌ها سی کودک دارای اختلال هماهنگی رشدی و سی کودک عادی، داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفی در چهار گروه گواه-دارای اختلال هماهنگی رشدی، تجربی-دارای اختلال هماهنگی رشدی، گواه-نرمال و تجربی-نرمال قرار گرفتند. تشخیص اولیهٔ اختلال هماهنگی رشدی با استفاده از نسخهٔ تجدیدنظرشدهٔ پرسش‌نامهٔ اختلال هماهنگی رشدی (ویلسون و همکاران، ۲۰۰۹) بود. تشخیص نهایی آن و تبحر حرکتی با استفاده از مجموعه آزمون‌های ارزیابی حرکتی کودکان-ویرایش دوم (هندرسون و همکاران، ۲۰۰۷) و ارزیابی شایستگی ادراک‌شدهٔ بدنی با استفاده از پرسش‌نامهٔ خودتوصیفی بدنی (مارش و همکاران، ۱۹۹۴) انجام شد. گروه‌های تجربی به‌مدت هشت هفته به بازی‌های گروهی پرداختند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس، تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی LSD در سطح خطای ۰٫۰۵ با کمک نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۱۹ تحلیل شد.
یافته‌ها: بین چهار گروه در متغیر‌های چالاکی دستی، دریافت و پرتاب، تعادل، نمرهٔ کل تبحر حرکتی و شایستگی ادراک‌شده تفاوت معنا‌داری وجود داشت (۰٫۰۰۱>p). گروه‌های تجربی درمقایسه با گروه‌های گواه در پس‌آزمون همهٔ متغیرهای بررسی‌شده عملکرد بهتری داشتند (۰٫۰۵>p). اختلاف نمرهٔ گروه‌‌های تجربیِ اختلال هماهنگی رشدی و نرمال در همهٔ متغیرها منفی بود؛ هرچند این اختلاف تنها در خرده‌مقیاس‌های دریافت و پرتاب (۰٫۰۲۳=p) و تعادل (۰٫۰۰۹=p) معنادار بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش، بازی‌های گروهی باعث بهبود تبحر حرکتی و شایستگی ادراک شده بدنی در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی و عادی شد که تأثیرگذاری آن بر کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بیشتر بود.
 

واژه‌های کلیدی: اختلال هماهنگی رشدی، تبحر حرکتی، شایستگی ادراک‌شده، بازی‌ گروهی
متن کامل [PDF 458 kb]   (350 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی
فهرست منابع
1. Delgado-Lobete L, Santos-del-Riego S, Pértega-Díaz S, Montes-Montes R. Prevalence of suspected developmental coordination disorder and associated factors in Spanish classrooms. Res Dev Disabil. 2019;86:31–40. [DOI]
2. Gharaei E, Shojaei M, Daneshfar A. Sensitivity and specificity of the Bruininks–Oseretsky Test of Motor Proficiency–short form in preschool children with developmental coordination disorder. Journal of Research in Rehabilitation Sciences. 2017;13(1):22–7. [Persian]
3. Carraro A, Scarpa S, Ventura L. Relationships between Physical self–concept and physical fitness in italian adolescents. Percept Mot Skills. 2010;110(2):522–30. [DOI]
4. Pesce C, Masci I, Marchetti R, Vannozzi G, Schmidt M. When children's perceived and actual motor competence mismatch: sport participation and gender differences. J Mot Learn Dev. 2018;6(s2):S440–60. [DOI]
5. Sagar SS, Busch BK, Jowett S. Success and failure, fear of failure, and coping responses of adolescent academy football players. J Appl Sport Psychol. 2010;22(2):213–30. [DOI]
6. Coreia ME, Boleto Rosado AF, Serpa SO, Ferreira V. Fear of failure in athletes: gender, age and type of sport differences. Ibero–American Journal of Exercise and Sport Psychology. 2017;12(2):185-93.
7. Bonney E, Ferguson G, Smits-Engelsman B. The efficacy of two activity–based interventions in adolescents with developmental coordination disorder. Res Dev Disabil. 2017;71:223–36. [DOI]
8. Lesani A, Shahbazi M. The effect of self–contrlled practice on basketball free throw performance and self–efficacy of female students. Sport Psychology Studies. 2017;6(21):61–76. [Persian] [Article]
9. Puolamäki M. Performance-related fear experiences, coping and perceived functional impact on highly skilled athletes [Thesis for MSc]. [Jyväskylä, Finland]: Department of Sport Sciences, University of Jyväskylä; 2013.
10. Wilson BN, Crawford SG, Green D, Roberts G, Aylott A, Kaplan BJ. Psychometric properties of the Revised Developmental Coordination Disorder Questionnaire. Physical & Occupational Therapy In Pediatrics. 2009;29(2):182–202. [DOI]
11. Henderson SE, Sugden DA, Barnett AL. Movement Assessment Battery for Children–2 Second Edition (MABC–2). London: The Psychological Corporation; 2007.
12. Pless M, Carlsson M. Effects of motor skill intervention on developmental coordination disorder: a meta-analysis. Adapt Phys Activ Q. 2000;17(4):381–401. [DOI]
13. Salehi H, Afsorde Bakhshayesh R, Movahedi AR, Ghasemi V. Psychometric properties of a Persian version of the Developmental Coordination Disorder Questionnaire in boys aged 6–11 year–old. Psychology of Exceptional Individuals. 2016;1(4):135-61. [Persian] [Article]
14. Alizadeh B, Ghasemi A, Arabameri E, Rezaey M. Validity and reliability of Movement Assessment Battery for Children–2 Second edition in children whit intellectual disability. Middle Eastern Journal of Disability Studies. 2019;9:38. [Persian] [Article]
15. Marsh HW, Richards GE, Johnson S, Roche L, Tremayne P. Physical Self-Description Questionnaire: psychometric properties and a miiltitrait-meltimethod analysis of relations to existing instruments. J Sport Exerc Psychol. 1994;16(3):270–305. [DOI]
16. Sabzevari H, Bahram A, Shahrzad N. The best predictor of boys' physical activity in childhood: motor competence, perceived competence and health-related fitness. Journal of Motor And Behavioral Sciences. 2019;2(1):85-96. [Persian] [Article]
17. Emarati FS, Namazizadeh M, Mokhtari P, Mohammadian F. Effects of selected elementary school games on the perceptual–motor ability and social growth of 8–to–9 year–old female students. Journal of Research in Rehabilitation Sciences. 2012;7(5):661–73. [Persian]
18. Adkins DL, Boychuk J, Remple MS, Kleim JA. Motor training induces experience-specific patterns of plasticity across motor cortex and spinal cord. J Appl Physiol. 2006;101(6):1776–82. [DOI]
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb