1- دانشجوی دکتری رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه علوم وتحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران) نویسنده مسئول).
3- دانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4- دانشیار، گروه روانشناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (160 مشاهده)
زمینه و هدف: عملکرد تحصیلی پایین، مشکلات اجتماعی و رفتاری باعث بوجود آمدن مشکلات روانشناختی در زندگی کودکان و والدین آنها می شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شیوه والدگری مثبت بارکلی بر بهبود بهزیستی ذهنی والدین، شایستگی اجتماعی، عملکرد تحصیلی و کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری با همبودی نارسایی توجه/ بیش فعالی بود
. روش بررسی: روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه های چهارم، پنجم و ششم مراکز دولتی اختلالات یادگیری منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 99-98 بود، که از بین این افراد تعداد 70 نفر با استفاده از دو فرم مقیاس های درجه بندی کانزر فرم معلم(1991) و ارزیابی اختلالات یادگیری (ﻣﻚ ﻛﺎرﻧﻰ و آرﺛﻮد ،٢٠٠٧) و با توجه به ملاکهای ورود و خروج انتخاب و سپس در غربالگری ثانویه با استفاده از فرم مصاحبه بالینی با والدین تعداد
30 نفر داوطلب وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان در مراحل پیشآزمون و پسآزمون مقیاسهای بهزیستی ذهنی داینر(1985) ، ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ زو و جی(2012)، و چک لیست رفتاری کودک آخنباخ(1991) را تکمیل کردند و در طول فرایند مداخله گروه آزمایش مداخله شیوه والدگری بارکلی طی دو ماه در 8 جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکرد
برای تحلیل دادهها از نرمافزار
spss.24 و آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. همچنین برای تمام آزمونها (001/0
α=) مبنا قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد گروه دریافت کننده برنامه آموزشی والدگری مثبت بارکلی در مرحله پس آزمون نسبت به گروه گواه افزایش معناداری در بهزیستی ذهنی والدین، شایستگی اجتماعی و عملکرد تحصیلی(001/0
p<) و کاهش معناداری در مشکلات رفتاری نشان دادند. همچنین در گروه آزمایش تفاوت معناداری بین مراحل پیشآزمون با پسآزمون وجود داشت (001/0
p<)
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان گفت که آموزشی والدگری مثبت بارکلی منجر به بهبود بهزیستی ذهنی والدین، شایستگی اجتماعی، مشکلات رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری با همبودی نارسایی توجه/ بیش فعالی می شود.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی