BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2520-fa.html
زمینه و هدف: سرطان یکی از بیماری‌های مزمن، مخرب و پیش‌رونده است که فشار زیادی را بر بیمار، خانواده و جامعه تحمیل می‌کند. تشخیص و درمان این بیماری با مشکلات روان‌شناختی زیادی همراه است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی‌بر شفقت بر رشد پس از سانحه و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همرا ه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به بیمارستان آراد شهر تهران تشکیل دادند که در سه‌ماههٔ اول سال ۱۳۹۸ مراجعه کردند و دارای پروندهٔ پزشکی بودند. از این جامعه سی نفر به‌شیوهٔ نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌روش تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در هشت جلسهٔ نوددقیقه‌ای روش شفقت‌درمانی (گیلبرت، ۲۰۰۹) را دریافت کرد و برای گروه گواه آموزش ارائه نشد. جمع‌آوری داده‌ها براساس پرسش‌نامهٔ جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامهٔ رشد پس از سانحه (تدسچی و کالهون، ۱۹۹۶) و مقیاس اضطراب مرگ (تمپلر، ۱۹۷۰) انجام پذیرفت. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صوررت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، با کنترل اثر پیش‌آزمون در پس‌آزمون بین بیماران مبتلا به سرطان پستان (گروه آزمایش) و گروه گواه در متغیرهای رشد پس از سانحه و اضطراب مرگ تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱>p). میزان تأثیر در متغیر رشد پس از سانحه ۰٫۸۲۵ و در متغیر اضطراب مرگ ۰٫۷۱۷ بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود، درمان مبتنی‌بر شفقت بر افزایش رشد پس از سانحه و کاهش اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان مؤثر است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
