مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: وجود نقص عضو و مشکلات مادرزادی، بهداشت روانی و جسمانی افراد را با اختلالات زیادی روبرو و فرد را با بحران های روحی و رفتاری مواجه نموده است. لذا پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امیدواری، شادکامی و درد مزمن مفصلی در دختران مجرد معلول جسمی –حرکتی شهرستان ارسنجان در سال 99-1398 طراحی و اجراء شد.
روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه گواه اجرا شد.
آزمودنی های تحقیق را 30 دختر معلول جسمی – حرکتی که در اداره بهزیستی شهر ارسنجان دارای پرونده بودند به صورت نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه پانزده نفر آزمایش و گواه تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون دختران در آزمون امیدواری (اشنایدر، 1991)، شادکامی (آکسفورد، 1989) و درد مزمن مفصلی (نوردیک، 1987) شرکت کردند. سپس گروه آزمایش برنامه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت هشت هفته طی یک جلسه 60 دقیقه ای در هفته دریافت کردند. در پایان مداخلات پس ازمون و ازمون پیگیری در متغیرهای امیدواری، شادکامی، و درد مزمن مفصلی انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 با نرم افزار spss نسخه 24 صورت گرفت.
یافته ها: نتایج آزمون نشان داد که متغیر امیدواری بر اساس خرده مقیاس های تصمیم هدف مدار (016/0)، گذرگاه جهت رفع مشکلات (001/0)، گمراه کننده (005/0)، در گروه آزمایش پس آزمون نسبت به پیش آزمون در سطح مذکور معنی دار گردید و متغیر شادکامی بر اساس تمامی خرده مقیاس ها، در گروه آزمایش پس آزمون نسبت به پیش آزمون در سطح مذکور معنی دار شد (001/0) همچنین بین گروه گواه و آزمایش در ترکیب متغیر درد مزمن مفصلی تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد، دخترانی که تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفته اند، میزان امیدواری و شادکامی در آنان افزایش و  میزان درد مزمن مفصلی در آنان کاهش یافته است. نتایج این تحقیق می تواند در مداخله های آموزشی استفاده شود.

واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، امیدواری، شادکامی، درد مزمن مفصلی، معلول جسمی –حرکتی.

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---