زمینه و هدف: سوءمصرف و وابستگی به مواد یکی از مشکلات زیستیروانی و اجتماعی است که امروزه بهعنوان مشکلی جهانی شناخته میشود. پژوهش حاضر با هدف تأثیر واقعیتدرمانی مبتنیبر انتخاب بر اضطراب و کیفیت زندگی افراد وابسته به مواد مراجعهکننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد انجام شد.
روشبررسی: پژوهش حاضر، طرحی نیمهآزمایشی بهروش پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی معتادان در حال ترک با متادون تشکیل دادند که در سال ۱۳۹۹ به مراکز ترک اعتیاد وابسته به بهزیستی در شهر اهواز مراجعه کردند. از میان این مراکز بهصورت هدفمند یک مرکز در نظر گرفته شد و چهل نفر بهطور تصادفی انتخاب شدند. سپس در دو گروه بیستنفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. بهمنظور گردآوری دادهها از پرسشنامهٔ چهارسامانهای اضطراب (FSAQ) و پرسشنامهٔ کیفیت زندگی (WHOQOL) استفاده شد. همچنین گروه آزمایش دوازده جلسه واقعیتدرمانی مبتنیبر نظریهٔ انتخاب دریافت کرد.
یافتهها: براساس نتایج بهدستآمده تفاوت معناداری بین میزان اضطراب و کیفیت زندگی در نمرات پسآزمون مشاهده شد (۰٫۰۰۱≥p). بهمنظور بررسی تفاوت گروهها، برای هر متغیر اضطراب و کیفیت زندگی آزمون تحلیل کوواریانس یکراهه، بهکار رفت. براساس اطلاعات حاصل تفاوت بین گروهها در تمامی متغیرها معنادار بود (۰٫۰۰۱≥p).
نتیجهگیری: مطابق نتایج مطالعهٔ حاضر میتوان از روش واقعیتدرمانی مبتنیبر نظریهٔ انتخاب برای کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی افراد سوءمصرفکننده استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |