1- دانشگاه لرستان
چکیده: (10 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: همبودی اختلال اضطراب تعمیم یافته و اختلال افسردگی اساسی بیشتر یک قاعده است تا یک استثنا. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی – رفتاری، درمان فراتشخیصی مبتنی بر مکانیسم ها، و درمان دارویی بر علائم اضطراب و علائم افسردگی در زنان مبتلا به اختلالات همزمان اضطراب تعمیمیافته و افسردگی اساسی انجام شد.
روش بررسی: در یک طرح تک آزمودنی از نوع طرح خط پایه چندگانه، از بین مراجعین زن مرکز مشاوره هه ستیار و یکی از مطبهای روانپزشکی شهرستان مریوان 6 نفر که واجد ملاکهای اضطراب تعمیمیافته و افسردگی اساسی بصورت همزمان بودند به صورت داوطلب وارد مطالعه شدند و تحت سه نوع درمان شناختی-رفتاری، فراتشخیصی، و دارودرماتی قرار گرفتند. مداخلات رواندرمانی در 12 جلسه به مدت 3 ماه به کار گرفته شد. شرکت کنندگان پرسشنامه افسردگی بک (1961) و پرسشنامه اضطراب بک (1990) را تکمیل کردند و داده ها با استفاده از تحلیل دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تحلیل شدند. برای محاسبه شاخص تغییر پایا از نرم افراز شاخص تغییر پایای لیدز استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان دادند درصد بهبودی ایجاد شده در علائم اضطراب در گروه درمان شناختی-رفتاری 57% (9/4=RCI)، در گروه دارودرمانی 63% (4/8=RCI)، و در گروه درمان فراتشخیصی 50% (5/5=RCI) بود. همچنین، درصد بهبودی برای علائم افسردگی در گروه شناختی-رفتاری 64% (17/1=RCI)، در گروه فراتشخیصی 55% (6=RCI) و در گروه دارودرمانی 56% (2/11=RCI) بود.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط همبودی اختلال اضطراب تعمیمیافته و اختلال افسردگی اساسی، دارودرمانی در کاهش علائم اضطراب و درمان شناختی-رفتاری در کاهش علائم افسردگی اثربخشی بیشتری دارند.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی