مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

چکیده
زمینه و هدف: همبودی اختلال اضطراب تعمیم­ یافته و اختلال افسردگی اساسی بیشتر یک قاعده است تا یک استثنا. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی – رفتاری، درمان فراتشخیصی مبتنی بر مکانیسم ­ها،  و درمان دارویی بر علائم اضطراب و علائم افسردگی در زنان مبتلا به اختلالات همزمان اضطراب تعمیم­یافته  و افسردگی اساسی  انجام شد.
روش بررسی: در یک طرح تک­ آزمودنی از نوع طرح خط پایه چندگانه، از بین مراجعین زن مرکز مشاوره هه­ ستیار و یکی از مطبهای روانپزشکی شهرستان مریوان 6 نفر که واجد ملاک­های اضطراب تعمیم­یافته و افسردگی اساسی بصورت همزمان بودند به صورت داوطلب وارد مطالعه شدند و تحت سه نوع درمان شناختی-رفتاری، فراتشخیصی، و دارودرماتی قرار گرفتند. مداخلات رواندرمانی در 12 جلسه به مدت 3 ماه به کار گرفته شد. شرکت­ کنندگان پرسشنامه افسردگی بک (1961) و پرسشنامه اضطراب بک (1990) را تکمیل کردند و داده­ ها با استفاده از تحلیل دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تحلیل شدند. برای محاسبه شاخص تغییر پایا از نرم­ افراز شاخص تغییر پایای لیدز استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج نشان دادند درصد بهبودی ایجاد شده در علائم اضطراب در گروه درمان شناختی-رفتاری 57% (9/4=RCI)، در گروه دارودرمانی 63% (4/8=RCI)، و در گروه درمان فراتشخیصی 50% (5/5=RCI) بود. همچنین، درصد بهبودی برای علائم افسردگی در گروه شناختی-رفتاری 64% (17/1=RCI)، در گروه فراتشخیصی 55% (6=RCI) و در گروه دارودرمانی 56% (2/11=RCI) بود.
نتیجه­ گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط همبودی اختلال اضطراب تعمیم­یافته و اختلال افسردگی اساسی، دارودرمانی در کاهش علائم اضطراب و درمان شناختی-رفتاری در کاهش علائم افسردگی اثربخشی بیشتری دارند.
 

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: اختلال اضطراب تعمیم‌یافته؛ اختلال افسردگی اساسی؛ درمان فراتشخیصی؛ درمان شناختی – رفتاری؛ دارودرمانی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---