چکیده
زمینه و هدف: از اختلالات مشاهدهشده در کودکان میتوان اختلال هماهنگی رشدی را نام برد که آسیب در عملکرد حرکتی است و با سن تقویمی و سطح هوشی توصیف نمیشود و با سایر اختلالهای روانپزشکی یا عصبشناختی توجیهپذیر نیست. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تقویت کارکردهای حسی-حرکتی بر تقویت مهارت کنترل بینایی-حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشد انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی کودکان ۵تا۶سالهٔ دارای اختلال هماهنگی رشدی شهر یزد، در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. با روش نمونهگیری هدفمند، سی نفر از کودکان واجد شرایط داوطلب با اختلال هماهنگی رشد با استفاده از پرسشنامهٔ اختلال هماهنگی رشدی مخصوص والدین (ویلسون و همکاران، ۲۰۰۹) شناسایی شدند و بهطور تصادفی در دو گروه پانزدهنفرهٔ آزمایش و گواه قرار گرفتند. سنجش کنترل بینایی-حرکتی در پیشآزمون و پسآزمون در گروههای گواه و آزمایش با استفاده از خردهآزمون عملکرد بینایی-حرکتی در آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی (برونینکس، ۱۹۷۸) انجام گرفت. مداخلات مربوط به تقویت کارکردهای حسی-حرکتی در ۲۴ جلسه صورت گرفت که درمجموع در هر هفته دو جلسهٔ شصتدقیقهای بهتناوب صرفاً برای گروه آزمایش ارائه شد. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیری در سطح معناداری ۰٫۰۵ در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۱۶ تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد، تقویت کارکردهای حسی-حرکتی در ارتقای مهارت کنترل بینایی-حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشد گروه آزمایش مؤثر بود (۰٫۰۰۱>p). اندازهٔ اثر تقویت حسی-حرکتی بر کنترل بینایی-حرکتی ۰٫۶۵۱ بود.
نتیجهگیری: باتوجه به یافتههای این پژوهش تقویت کارکردهای حسی-حرکتی میتواند موجب ارتقای مهارت کنترل بینایی-حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشد شود؛ بنابراین استفاده از روش درمانی مذکور به متخصصان در این زمینه توصیه میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |