مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: قانون‌گریزی در دانش‌آموزان نوجوان شایع است و آسیب‌های فرهنگی و تربیت اخلاقی می‌توانند باعث افزایش آن شوند. در نتیجه، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی نمره قانون‌گریزی دانش‌آموزان نوجوان دوره دوم متوسطه بر اساس آسیب‌های فرهنگی و آسیب‌های تربیت اخلاقی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان نوجوان دوره دوم متوسطه شهر مشهد در سال تحصیلی 400-1399 به تعداد حدود 360000 نفر بودند که از میان آنان 420 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای به‌عنوان انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه قانون‌گریزی زارع شاه‌آبادی و ترکان (1391)، مقیاس محقق‌ساخته آسیب‌های فرهنگی و پرسشنامه آسیب‌های تربیت اخلاقی شکاری و همکاران (1393) بودند که به‌صورت مجازی تکمیل شدند. داده‌ها با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در نرم‌افزار SPSS نسخه 19 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که آسیب‌های فرهنگی و همه خرده‌مقیاس‌های آن با نمره قانون‌گریزی در دانش‌آموزان نوجوان دوره دوم متوسطه رابطه مستقیم و معنادار و آسیب‌های تربیت اخلاقی و همه خرده‌مقیاس‌های آن با نمره قانون‌گریزی در آنان رابطه معکوس و معنادار داشتند (001/0>P). دیگر یافته‌ها نشان داد که خرده‌مقیاس‌های آسیب‌های فرهنگی و تربیت اخلاقی باهم توانستند 89 درصد از تغییرات نمره قانون‌گریزی در دانش‌آموزان نوجوان دوره دوم متوسطه را تبیین کنند (001/0>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، آسیب‌های فرهنگی و آسیب‌های تربیت اخلاقی نقش موثری در پیش‌بینی قانون‌گریزی در دانش‌آموزان نوجوان دوره دوم متوسطه داشتند. در نتیجه، برای کاهش قانون‌گریزی می‌توان آسیب‌های فرهنگی و تربیت اخلاقی را کاهش داد.

واژه‌های کلیدی: قانون‌گریزی، دانش‌آموزان، نوجوان، آسیب‌های فرهنگی، آسیب‌های تربیت اخلاقی.

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---