مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: شکوفایی به منزله حالتی از سلامت روان بهینه می­باشد. افراد شکوفا توانایی غلبه بر ناتوانی­های متعدد را داشته و علاوه بر احساس شادکامی در مسیر زندگی روزانه با محیط پیرامون خود مشارکت سازنده­ای دارند. هدف این پژوهش پیش­بینی شکوفایی در جوانان بر اساس هوش اخلاقی با توجه به نقش میانجی امید بود.
روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 740 نفر بود که از بین آن­ها تعداد 384 نفر نمونه واجد شرایط و داوطلب به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شد. برای جمع­آوری داده­های مورد نیاز از پرسشنامه­های شکوفایی سلیمانی و همکاران (1394)، هوش اخلاقی ﻟﻨﯿﮏ و ﮐﯿﻞ (2005) و امید اسنایدر (1991) استفاده شد. به منظور تحلیل داده­ها علاوه بر شاخص­های آمار توصیفی از همبستگی اسپیرمن و مدل­سازی معادلات ساختاری در سطح معناداری 05/0 و نرم­افزارهای Spss₂₄ و Lisrel استفاده شد.
یافته­ها: نتایج حاصل از مدل­سازی معادلات ساختاری نشان داد همبستگی شکوفایی با هوش اخلاقی دارای همبستگی مثبت قوی و معنادار و با امید دارای همبستگی مثبت ضعیف و معناداری بود. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که شاخص­های هوش اخلاقی اثر معنی­داری بر شاخص شکوفایی با میانجی­گری متغیر امید داشت که در ارتباط با میزان تأثیر متغیرها بر شکوفایی متغیر هوش اخلاقی با میزان 44 درصد و امید با میزان 53 درصد بر شکوفایی تأثیر مثبت و معنی­داری داشت.
نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های این پژوهش نتیجه­گیری می­شود هوش اخلاقی با میانجی امید پیش­بین مناسبی برای شکوفایی است. این یافته بویژه برای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران می­تواند مفید واقع گردد. 

واژه‌های کلیدی: شکوفایی، هوش اخلاقی، امید، دانشجویان

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---