1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
چکیده: (139 مشاهده)
زمینه و هدف: شکوفایی به منزله حالتی از سلامت روان بهینه میباشد. افراد شکوفا توانایی غلبه بر ناتوانیهای متعدد را داشته و علاوه بر احساس شادکامی در مسیر زندگی روزانه با محیط پیرامون خود مشارکت سازندهای دارند. هدف این پژوهش پیشبینی شکوفایی در جوانان بر اساس هوش اخلاقی با توجه به نقش میانجی امید بود.
روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 740 نفر بود که از بین آنها تعداد 384 نفر نمونه واجد شرایط و داوطلب به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شد. برای جمعآوری دادههای مورد نیاز از پرسشنامههای شکوفایی سلیمانی و همکاران (1394)، هوش اخلاقی ﻟﻨﯿﮏ و ﮐﯿﻞ (2005) و امید اسنایدر (1991) استفاده شد. به منظور تحلیل دادهها علاوه بر شاخصهای آمار توصیفی از همبستگی اسپیرمن و مدلسازی معادلات ساختاری در سطح معناداری 05/0 و نرمافزارهای Spss24 و Lisrel استفاده شد.
یافتهها: نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد همبستگی شکوفایی با هوش اخلاقی دارای همبستگی مثبت قوی و معنادار و با امید دارای همبستگی مثبت ضعیف و معناداری بود. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که شاخصهای هوش اخلاقی اثر معنیداری بر شاخص شکوفایی با میانجیگری متغیر امید داشت که در ارتباط با میزان تأثیر متغیرها بر شکوفایی متغیر هوش اخلاقی با میزان 44 درصد و امید با میزان 53 درصد بر شکوفایی تأثیر مثبت و معنیداری داشت.
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این پژوهش نتیجهگیری میشود هوش اخلاقی با میانجی امید پیشبین مناسبی برای شکوفایی است. این یافته بویژه برای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران میتواند مفید واقع گردد.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی