1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
چکیده: (542 مشاهده)
مقدمه: کنترل حرکات اعضای فلج افراد دارای معلولیت دارای پیچیدگیهای فراوانی است. عضله به عنوان یک سیستم حرکتی غیرخطی و متغیر با زمان شناخته میشود. تحریک الکتریکی عملکردی (FES) یک تکنیک امیدبخش برای بازیابی و افزایش سطح حرکت در بیماران پاراپلژیک است. محل کاشته شدن الکترودها در داخل نخاع به گونهای تنظیم میشود که نورونهای حرکتی عضلههای جمعکننده و بازکننده مفصل مربوطه فعال شده و به دنبال آن عضلههای متناسب با مفصل تحریک میشوند. بنابراین گشتاور خروجی عضلههای بازکننده و جمعکننده مفصل به صورت مجموع به ساختار اسکلتی مفصل وارد شده و باعث حرکت مفصل مورد نظر میشوند.
روش بررسی: در این مقاله ضمن بررسی روش تحریک الکتریکی عملکردی و انواع روشهای آن برای بازیابی حرکت، انواع مدلهای ارائه شده برای مدل سازی سیستم عصبی – اسکلتی – عضلانی معرفی و مرور شده و در انتها مزایا و معایب هر کدام به صورت اجمال بررسی میشود. در ادامه انواع تکنیکهای کنترلی ارائه شده در تحقیقات پیشین در بحث بازیابی حرکت با استفاده از مدلهای حرکت مورد بررسی و مرور قرار خواهند گرفت.
یافتهها: ایجاد حرکت در اعضای فلج افراد دارای معلولیت با استفاده از عضلههای خود فرد و به کمک تحریک الکتریکی عملکردی مشکلات خاصی از جمله ایجاد انعکاس در نخاع و بروز حرکات ناخواسته اغتشاش در مفصل، خستگی و غیره همراه میباشد.
نتیجه گیری: از موانع اصلی برای ارائه یک راهکار کنترلی مناسب برای تحریک عضلات فلج میتوان به خواص بسیار پیچیده و غیرخطی سیستم عصبی-عضلانی-اسکلتی، اسپاسم عضلانی و خستگی عضلانی اشاره کرد که استفاده از الگوهای تحریک از پیش آماده شده و سیستم کنترل حلقه باز، کارایی روش تحریک الکتریکی عملکردی را محدود میکند.
نوع مطالعه:
مقاله مروری کامل |
موضوع مقاله:
توانبخشی