مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: گرایش به خودکشی یکی از پدیده های مهم روان شناختی است که می تواند آسیب های روانی بسیار زیادی بر افراد بویژه نوجوانان بگذارد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی گرایش به خودکشی بر اساس تکانشگری و تنظیم هیجان تدوین و اجرا شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر مقطعی و از نوع هم‌بستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی نوجوانان شهر یاسوج در سال 1399 بود. شرکت‌کنندگان پژوهش حاضر شامل 380 نوجوان بودند که با استفاده از نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها، از مقیاس افکار خودکشی (بک،1991)، مقیاس تکانشگری (ارنست بارت و همکاران،2004) و پرسشنامه تنظیم هیجان)گروس و جان،1999) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از ضریب هم‌بستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه، با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۴ در سطح معناداری 05/0 استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج ضریب هم بستگی پیرسون نشان داد که بین تکانشگری با خودکشی (56/0-r=،001/0p<) و بین تنظیم هیجان با خودکشی (50/0-r=،001/0p<) نیز ارتباط منفی معناداری وجود داشت. علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون خطی چندگانه نشان داد تکانشگری (12/0-B=، 001/0p<) و تنظیم هیجان (12/0-B=، 001/0p<)،  به صورت معنادار، گرایش به خودکشی را پیش بینی کردند.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد نوجوانانی که ضعف در مهارت های تنظیم هیجان و کنترل تکانه دارند به خودکشی گرایش بیشتر و بالعکس نوجوانان دارای مهارت های تنظیم هیجان و کنترل تکانه گرایش کمتری به سمت خود کشی دارند. بنابراین بررسی تنظیم هیجان و کنترل تکانه در مشاوره و درمان گرایش به خودکشی تاثیرگذار است.

واژه‌های کلیدی: خودکشی، کنترل تکانه، تنظیم هیجان، نوجوانان

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---