جلد 12 - شماره سال ۱۴۰۱                   ‫جلد (12): 13 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.BPUMS.REC.1400.34

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Banani M, Amini N, Borjali M, Keykhosravani M. Comparing the Effectiveness of Parenting Education Based on Acceptance and Commitment Therapy and Parenting Based on Positive Psychology on Emotion Regulation in Mothers of Children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. MEJDS 2022; 12 :13-13
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2701-fa.html
بنانی محبوبه، امینی ناصر، برجعلی محمود، کیخسروانی مولود. مقایسهٔ اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر پذیرش و تعهد و فرزندپروری مبتنی‌بر روان‌‌شناسی مثبت‌گرا بر تنظیم هیجان در مادران کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی. مجله مطالعات ناتوانی. 1401; 12 () :13-13

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2701-fa.html


1- گروه روان‌شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر
2- گروه روان‌شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی
3- گروه روان‌شناسی بالینی، واحد تهران، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران؛ گروه روان‌شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر؛ ایران
چکیده:   (834 مشاهده)

زمینه و هدف: مادران کودکان مبتلا به نارسایی توجه/بیش‌فعالی با چالش‌های مهمی ازجمله نقص در مدیریت و تنظیم هیجان مواجه‌ هستند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف مقایسهٔ اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر پذیرش و تعهد و آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر روان‌شناسی مثبت‌گرا بر تنظیم هیجان مادران کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی انجام شد.
روش‌بررسی: مطالعهٔ حاضر به‌روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی مادران کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی ۸تا۱۲سالهٔ پسر در شهر تهران در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. ازطریق نمونه‌گیری هدفمند و دردسترس، ۴۵ نفر مادر داوطلب وارد مطالعه شدند و به‌شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (گراتز و رومر، ۲۰۰۴)، برنامۀ آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر پذیرش و تعهد (کوین و مورل، ۲۰۰۹) در ده جلسهٔ نوددقیقه‌ای و آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر روان‌شناسی مثبت‌گرا (رشید و سلیگمن، ۲۰۱۳) در ده جلسهٔ نوددقیقه‌ای بود. برای تحلیل داده‌ها، از آزمون‌های تحلیل واریانس و تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ در سطح معناداری ۰٫۰۵ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، بعد از حذف اثر پیش‌آزمون، در پس‌آزمون، بین دو گروه آزمایش و گروه گواه در میانگین نمرهٔ تنظیم هیجان تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱>p). همچنین مداخلهٔ فرزندپروری مبتنی‌بر پذیرش و تعهد (۰٫۰۰۱>p) و مداخلهٔ فرزندپروری مبتنی‌بر روان‌شناسی مثبت‌گرا (۰٫۰۲۳=p) برای گروه‌های آزمایش موجب کاهش دشواری در تنظیم هیجان در مادران، درمقایسه با گروه گواه شد. بین اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر پذیرش و تعهد و آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر روان‌شناسی مثبت‌گرا بر کاهش دشواری  در تنظیم هیجان در مادران کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی  نیز تفاوت معنادار وجود داشت (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر روان‌شناسی مثبت‌گرا بر بهبود تنظیم هیجان مادران بیشتر از آموزش فرزندپروری مبتنی‌بر درمان پذیرش و تعهد است.

متن کامل [PDF 513 kb]   (364 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb