زمینه و هدف: بیماری ایدز یا اچآیوی مثبت ازجمله اختلالات روانیفیزیولوژیک است که علاوهبر مشکلات جسمی، عوامل روانشناختی در بروز و تشدید آن نقش بسزایی دارد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی مفاهیم تئوری انتخاب بر افزایش خودکنترلی زندانیان اچآیوی مثبت بود.
روشبررسی: روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی زندانیان اچآیوی مثبت در زندان مرکزی شیراز در نیمهٔ دوم سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. از این میان آنها سی زندانی اچآیوی مثبت روش نمونهگیری دردسترس مطابق با ملاکهای ورود و خروج و بهصورت داوطلبانه انتخاب شدند و بهطور تصادفی و حجم برابر در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. آزمودنیها با پرسشنامهٔ خودکنترلی (گراسمیک و همکاران، ۱۹۹۳) ارزیابی شدند. سپس، گروه آزمایش نُه جلسهٔ نوددقیقهای آموزش گروهی مفاهیم تئوری انتخاب براساس راهنمای گلاسر (۲۰۱۲) را دریافت کرد؛ درحالیکه برای گروه گواه هیچ آموزشی ارائه نشد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تکمتغیره در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۵ در سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد، پس از حذف اثر پیشآزمون، در پسآزمون بین گروه آزمایش و گروه گواه در میانگین نمرات خودکنترلی در زندانیان اچآیوی مثبت تفاوت معنادار وجود داشت (۰٫۰۰۱>p). اندازهٔ اثر آموزش گروهی مفاهیم تئوری انتخاب بر افزایش خودکنترلی ۰٫۴۲۸ بهدست آمد.
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش نتیجه گرفته میشود ، آموزش گروهی مفاهیم تئوری انتخاب موجب ارتقای خودکنترلی زندانیان اچآیوی مثبت میشود؛ بنابراین استفاده از روش درمانی مذکور به متخصصان در این زمینه توصیه میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |